Τάσος Ισαάκ και Σολωμός Σολωμού (Άρδην, τεύχος 4, Οκτώβριος 1996)

το άδειο μας πρόσωπο
Κύπρος το πληρώνε

Τα γεγονότα
"βι δώ Λευκωσία"

πο ρρο ΟΥΡΙΟ Ο ΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ.

| κ. ἷο λούσαμε
στους. ώμους μας τις πέτρες
από το. φρούριο της Κερύνειας
"κι αφήσαμε µ. µέσα την τέφρα της πατρίδας.
: Είπε ο γέροντας;
Τα σπίτια που εἰκάμε τα πήραν
ΚΙ απ ρσαντο όπλα µας στους τοίχους.
{ αἩ λω] έγους τους απειλεί σιδηρούς ύπνος.

Έγιναν κύριοι σιο δακτυλίδι του γάμου και στα οστά τοῦ,
.Εΐκε το χέρι ενανπωμένο στα ερείπια τοῦ προσώπου τοῦ.

ἐν αορυὸ τς τ τροχ ζιάς της και βρήκε τον άντρα.
ος Γιώργος Μοράρπς

Ε ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ

ο βλέμμα µε το τσιγάρο στο στόμα... Εκείνος ο
: ὕστατος ο ος με το τσιγάρο αναμμένο θα πρέπει
"να τοιχοκολληθεί παντού... ὅτα σχολεία, τα δημόσια
τε σίρια, σις "πλατείες, στι στις Καρδιές µας...

Ὁ βλέμμα του Καραολή Καθώς οδηγείται στην αγχόνπ...
. Και το: ο βλέμμα. του Σολωμού που οὔτε στιγµή δεν κατα-
δέχτηκε να. κοπάξει τους Τοὐρκοῦς... Ἀνέβασε την
ο. ωα ών ράνια μας στα πιο Ψπλά σκαλοπάτια, αυτά

ν άλλος. Σολωμός µε το τσιγά ρο αναμμένο, τραγού-
-δησς τς τον δικό του ύμνο ελευθερίας, που κανένας λόγος
και καμιά γραφίδα δεν µπορεί να ἀδει...
οι Τούρκοι ς σάστσαν... Το ἰδιο και εμείς... Δεν το
"πστευαν... Το ἴδιο Και εμείς... Άρχισαν να στρέφουν τα
πε: του... Εμείς τους βλέπαμε και φωνάζαμε,

:οιάματα παιδί μ μου. που ο. θα ώρας,

.ώ ουν... πα πο φονικό, πανικός... Καιο Σολωμός

( αθώς γλιστρούσε: τους έφτυνε για τελευταία φορά, μαζί
και ΤΙΝ αδιαφορία µας και όλους αυτούς που λίγες µέρες
- κ. θα ο. γα μολως να νόμο να

ιαθήσουμε... - ποτέ δεν θα ξριόσω τα λόγια ενος

θρά σνς που Ἱ λρύν πατριωτισμό « σε τιµή Ευκαιρίας...
ς µε δος νὰ ή που Ἡ . γεννα παιδιά, Π

Σάββατο 10 Αυγούστου.
Λεμεσός
Κι η πόλη στους δρόμους,
Στο λιμάνι, στις διασταυρώ-
σεις, στις αερογέφυρες, µαυρί-
ζει οτόπος. Νοιώθουμε επάνω
µας καρφωμένα αμέτρητα ζευ-
γάρια μάτια, χέρια που σηκώ-
γονται γα µας αγγίξουν, στό-
µατα όπου ανθίζει το καλωσό-
ρισμα.

"Όχι γιαγιά, δεν είμαστε
εμείς οι ελευθερωτές, αν κάπο-
τε γίνει, εσείς θα εἰστε, η
Κερύγεια δεν παίρνεται µε
μηχανάκια, µια συμβολική ε-
γέργεια πάνουµε εμείς".

"Μα αυτό καμαρώνουμµε σε
σας, ότι λευτερώνετε την ελπί-
δα, αυτά τα σύμβολα που κπου-
βαλάτε στις μοτόρες χειροκρο-
τάμε...'..

«Και το ποτάμι βρυχώμε-
γο παίρνει το δρόμο για τον
Βορρά και πλημμυρίζει τις
εθνικές οδούς και στις ὀχθες
και στα γεφύρια αντηχεί το
χειροκρότημα.

Τα μάτια βουρκώνουν. εἷ-
ναι πολύ για να τ αντέξεις.

Κι αυτή η αγάπη θα µας
ακολουθεί όλη την καυτή ε-
βδομάδα του Αυγούστου. Μο-
τοροκυχλιστές στην Κύπρο...

Κυριακή 11 Αυγούστου.
Λευκωσία

«Αναμονή κάτῳ απ᾿ τον καυ-
τὸ ήλιο. Φάλαγγες μηχανάκια
πάνε χι έρχονται. Κάθε χυβι-
σµός. Τα "παιδιά µετα μαλλιά
και µε τα μαύρα ρούχα". Η
πίσω όψη του κυπριακού "θαύ-
µατος”. Στα αγριεµένα πρόσω-
πά τοὺς αποτυπωµένη η υπέρ-
βαση µιας κοινωνίας βολεμέ-
νης και συντηρητικής, µιας

ι- ὍὝψ

--

ες γην εναλίαν Κύπρον

η ' . -α αν

ου µ’ εθέσπισεν...

Ἠοινωνίας που πάσχισε εικο-
σιδύο χρόνια να Ἑεχάσει το
ολοφάνερο.

«Αυτός ο τυφλός φόβος, ο
απόηχος του 74 που καρφώ-
θηχε στο συλλογικό υποσυγεί-
ὅητο ολόκληρων γενιών. λεί-
πει σ᾿ αυτή την γενιά, και-
γούργια, αθώα απ᾿ την ενοχή
χαι τον φόβο, οργισμένη µε το
συρματόπλεγμα που µατώγει
το νησί, αργιαµένη µε την
στάση τῆς ίδιας της κυπριακής
κοινωνίας που αποστρέφει τα
μάτια.

Εμφανίζεται ο πρόεδρος
της Κ.Ο.Μ. Είναι σαν να έχει
περάσει απὀ πάγω του τανκ.
Αυτό που δεν μπόρεσε να
πετύχει η συστηματική τροµο-
κρατία του λαού στην Κύπρο
απὀ τα Πιεᾶία για την απειλή
που αντιπροσωπεύουν οι τα-
ραξίες στην καθηµερινἡ παλο-
πέραση, το πέτυχε η πίεση σ᾿
έναν αι µόνο άνθρωπο. Οι
πιέσεις, οἱ εχβιασμοί, οἱ ἄπει-

λές για κατηγορία "εσχάτης
προδοσίας” αποδείχτηκαν πο-
λὺ βαριές για τις πλάτες του.

Η πορεία µαταιώνεται. ο
μαραθώνιος Βερολίνο-Κερύ-
γεια θᾳ τελειώσει στην Λευκω-
σία, Μια πορεία που σχεδιά-
στηκε µε τα δεδοµένα και τους
τρόπους της Ευρώπης προ-
σγειώθηκε απότομα στην φα-
γωμµένη άσφαλτο των βαλκανι-
νὠν αυτοκινητοδρόμων, ύστε-
ρα σταμάτησε μπροστά στα
χαντάχκια της κυπριακήςπραγ-
µατικότητας.

Κυριακή ΤΙ Αυγούστου,
Λευκωσία

ως Πουλημένοι”...

.. Κι η οργή και η απόγνω-
ση μεταφέρεται στο δεξί χέ-
οι... η ντίζα του γμαζιού Ἑν-
πνάει τα άλογα και τινάζει τα
στροφόµετρα στα κόκκινα. Ο-
µάδες-ομάδες Ἐεχινάνε µέσα
σ᾿ ένα ουὐρλιαχτό απὀ στόµατα
και κινητήρες, αφήνοντας πί-

Κύπρος

σῳ µια μυρουδιά απὀ χαμένο
λάστιχο και μαύρες γραμμές
πάνω στην άσφαλτο.

..Κν αναλαμβάνουν να ο-
λοκληρώσουν αυτοί ὁ,τι έμεινε
μισό. Μονάχοι, δίχως οργά-
γωση και σχέδια, έται, στα
τυφλά...

.Ἡ φάλαγγα του Βερολί-
γου (ή του Πειραιά) μένει
αποσβολωμµένη. Είναι αρκετοί
Ελλαδίτες που επιμένουν να
τελειώσει η πορεία μ᾿ ένα πιο
αξιοπρεπή τρόπο:

"Κι όλοι αυτοί που µας
αγκάλιασαν, µας υποδέχτη-
καν. µας χειρομρότησαν; Πώς
θα τους πούμε πως µέχρι εδώ
ἡμασταν;"'.

Καταλήγουµε στο Ξενοδο-
χείο να συζητήσουμε. Τελικά
συζητούν µόνο οι επικεφαλής.
οι ὧρες περνούν. Έρχονται οι
πρὠτες εἰκόνες στην τηλεόρα-
ση απὀ το Σοπάζ. Κάποιοι
µαρσάρουµε ακολουθώντας
τους λόγους που µας έφεραν
στην Κύπρο.

Στῆλες καπνού υψώνο-
γται στον ουρανό, Πυρπολη-
μένα χωράφια πάνω στα τούρ-
κικα ναρκοπέδια. Τα µπλόκα
της αστυγαµίας παραχκάµπτο-
γται εὖκολα. Το συρµατόπλεγ-
μα δεν είναι πρόβλημα: "Ἀνρ-
σις εμποδίων", κατά πως το
έλεγαν στο Κ.Ε.Μ.Χ. στο Ναύ-
πλιο. Σύννεφα σκόνης -οι τοο-
χιές των ελλαδίτικων µηχα-
γών- ανοίγονται σαν παράξε-
γο λουλούδι στην νεκρή ζώνη.
Οι τροχιές συγκλίνουν ανάµε-
σα σε δύο ναρκοπέδια. Εκεί,
διπλό μπλόκο, ΟΗΕδες και
Κύπριοι αστυνομικοί. Αυτό
δεν περγιέται δίχως χοντρή
φασαρία. Τα πηδήµατα ενός

: ...

Κύπρος

λαγού µέσα στο ναρχοπέδιο
είναι πειρασμός για γα κάνου-
µε το ἴδιο. Όμως µια μηχανή
ζυγίζει πολύ περισσότερο. Σ0-
φροσύνη. Μονάχα που λίγο
πιο μπροστά, στο τούρχικο φὺ-
λάκιο, ίσαμε εκατό άνθρωποι
απλώνουν μπροστά στις τοῦρ-
χικες λόγχες την αποκοτιά που
σημάδεψε την εβδομάδα αυτή
του κυπριακού καλοκαιριού.

Έρχονται πληροφορίες πως
στην Άχνα και τη Λερύγεια
άρχισαν συγκροῦσεις. Στο Σ0-
πάζ πιο μπροστά δεν γίνεται
να πάµε χι αυτοί δεν το χουνά-

Ἔτσι ο κόσμος τραβιεται
σιγά-σιγά και παίρνει τους
ὁρόμους που οδηγούν Ανατο-
λιμα.

Φεύγουμε και µεις πίσω και
απαντάµε στα Μαλέσματα των
Κυπρίων πως θα τους αχολου-
θήσουμε σε λίγο µε όλη την
αντιπροσωπεία µαζί,

Αλίμονο, σε λίγο θα δούμε
µε ανήµπορη λύσσα στις οθό-
γες τον θάνατο του Τάσου [σα-
άκ, καθώς οι δολοφόνοι του
Ντενκτάς βρήκαν απέναντί
τους λίγους χι ανοργάνωτους

διαδηλωτές, Το οργανωμένο
κομµάτιτής πορείας, οι ἀνθρώ-
ποι που τα είχαν µια χαρά
καταφέρει τα δύο προηγούµε-
γα χρόνια, δεν ἤταν εχεί. Οι
Εένοι, ποὺ για µια στιγμή ο
κόσμος πίστεψε πως οι σημαίες
στις µηχαγές τοὺς θα ἐκάνε πιο
µαζεμένους τους φογιάδες, δεΥ
ήταν εχεί. Οι ελλαδίτες δεΥ
ήταν εκεί. Οι δολοφόνοι δού-
λεψαν ανενόχλητοι.

Ενοχή

Το βράδυ οι μηχανές παίρ-
νουν πάλι μπροστά. Γεάτα Ῥα-
ἰασα, µια αντιπροσωπεία µε συ-
νοδεία του ΟΗΕ πάει στο
τούρκικο οδόφραγµα. Αρνεί-
ται να δείξει διαβατήριο ἡ να
υπογράψει οποιοδήποτε χαρτί
αναγνώρισης του κατοχιπού
καθεστώτος, Οι Τούρκοι αρ-
γιούνται φυσικά ν᾿ αφήσουν
την πορεία να περάσει. Ληλῶ-
σεις μπροστά στις κάμερες.
Ἠταν ὁ.τι περισσότερο µπο-
ρούσε να Χάνει η ΕΕΜ στις
συνθήκες αυτές.

Μόνοπου οι Κύπριοι μοτο-
συχκλετιστές, αυτοί που µάτῳ-

τοῦ κυπριακού ελληνισμού.

ευθυνών.

τούρκικης σημαίας.

ασφαλούς συκοφαντούσαν.

Τα προσχηµατικά επιχειρήματα Και οἱ δειλοί

Επί 22 χρόνια στις οδούς Και τις παρόδους του αθηναϊκού
λεκανοπεδίου όταν Και ὁσοι Καϊταδέχονταν να συζητήσουν για
το Κυπριακό αμέσως άρχιζαν -μορφωμέγοι Και αμορφώτοι,
αριστεροί και δεξιοί Και κεντρώοι- τους καταιγισμούς εγαντίον

ο Είναι κακοί οἱ Κύπριοι δεν μας θελοῦν,

» Έχουν γίνει πλούσιοι Και την έχουν βολεΜει,

» Είναι δειλοί και δεν κάνουν πποτα.

Το όπ και τα τρία επιχειρήματα εἶναι έωλα και ουσιαστικά
ήταν προσχήματα για να καλύψουν τον τρόπο µε ΤοΥ οποίο
χειρίστηκε το εθνικό κέντρο τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα
και τους αγώνες των Κυπρίων ως σήµερα δεν χρειάζεται
αππολόγησπη, Πρόκειται για επιχειρήματα ενοχκών και αποφυγής

Ἀναρωπέται κανείς, ποιό επιχείρημα θα ξαναβρεθεί τώρα
για καθημερινή χρήση βλέποντας Καὶ ξαναβλέποντας ΤΟΥ ρωα
Σολωμό Σολωμού µε το ἴσιγάρο στο στόµα επάνω στον Ιστό της

Κι ακόµα βλέποντας και ξαναβλέποντας τς πάνδηµες
διαδηλώσεις και ης κηδείες των πρώων Τάσου και Σολομώντα

που κυµάτζε περιφανπ Και λυπηµένη π γαλανόολευκη.

Έχω την αἴσθπσπ ότι ο Σολωμός, που βέβαια ἦταν πάνω απὀ
τέτοιες μικρότητες, προς την Ἑλλάδα κοίταζε, εκεί στα δυύσθε-
ώρπτα ύψῃ του και ελπίζω ότι εκεῖνπ την ματιά του δεν θα τΠΥ
ξεχάσουμε ποτέ. Ἀκόμα και εχείνοι που τόσα χρόνια εκ τοῦ

Λ.Κ.

σαν όλη µερα στα συρματο-
πλέγματα, ὃεν ήταν εκεί. Μια
ομάδα περιφρούρησης κράτη-
σε μακριά και τους ελάχιστους
που θέλησαν να έρθουν στο
Λήδρα. Ὄρος. βλέπεις, τῶν
Ἐένων. Φοβήθηκαν. Πριν το
διαλύσουµε, ραντεβού στην
κηδεία του Τάσου.

Δευτέρα, Τρίτη 12 Αυγοῦ-
στου, Λευκωσία.

Αναμονή

..Ὁ Τάσος Ισαάν νεκροτοµεί-
ται κατ επανάληψη σε µια
προσπάθεια να γίνει η κηδεία
όταν καταλαγιάσουν τα πγεύ-
µατα. Οι συνήθεις πολιτικοί
ασχολούνται με τον συνήθη
καταμερισμό ευθυνών. Ο Λυσ-
σαρίδης (κατόπιν εορτής) ενα-
γτίον όλων. Όλοι εναντίον του
άτυχου προέδρου της Κ.Ο.Μ.
Οι Ελλαδίτες ηγέτες αλλάζουν
πλευρό στις παραλίες, για γα
᾿χουν ομοιόμορφα βαθύ το μό-
γο μαύρισμα ποὺ επιτρέπουν
στον εαυτό τους. Οι Τούρκοι
πολιτικοί αλωνίζουν στα διε-
θνή Μεάϊα, Οι Ἐένγες κυβερνή-
σεις εξομοιώνουν το φονιά µε
το θύμα, όταν δεν τα βάζουν µε
την κυπριακή κυβέρνηση που
δεν Ἑνλοφόρτωσε αυτή τους
Τάσους Ισαάκ κι έβαλε τους
Τούρκους σετέτοιρ κόπο. Όλες
οι συνιστώσες του Κυπριακού
ζητήματος, ολοκάθαρα, επί
σκηνής. Οι μάσκες, ο χορός.
Και κανείς δεν ήξερε εκείνες
τις δύο μέρες πῶς όλα οδηγού-
σαν στην κορύφωση...

Τετάρτη {5 Αυγούστου,
Λευκωσία

Ω.Η θ9ἱ- πρωί οι µοτόρες ζω-
ντανεύουν πάλι. Στο δρόμο
για Παραλίμνι ἀάλλοι ενώνο-
νται μαζί µας και άλλοι εΧΧε-
γώνουν µε σπουδή το μικρό
θέρετρο τὴς ανατολικῆς µε-
ριάς,,,

Παραλίμνι...

Το φέρετρο τυλιγμένο µε
την ελληνική σημαία...

Δεν εξελίσσεται το αντικυ-
βερνητικό Ἑέσπασμα που θα
περίμενε κανείς. Ο πυπριακός
πολιτικός κόσμος εισπράττει
το (φτωχικό εἶναι αλήθεια) µε-
ρίδιο χειροκροτήµατος.

Ἡ μάνα του Τάσου ζητάει
να ᾿ναι οι μηχανές που θα
συνοδέψουν το γεκρὀ. Μια ο-
µάδα φίλων του Τάσου τον
αποχαιρετάει µαρσάροντας.
Γ1να [τοε, τἰάε [τεε, γράφει η
αφίσα της πορείας. Ελευθερια
ή θάνατος μεταφράζει η κυ-
πριακή πραγματικότητα σ᾿
ένα πανό πάνω στην εκκλησία.

«Όλα μοιάζουν ήσυχα, ὁ-
µως υπάρχει κάτι στον αερα.
Κι αυτό το κάτι ξεκινάει απρὀ-
σμενα...

λερύνεια..,

ωΚι αν για τους ανθρώπους
της προσφυγιάς του 22 ο τό-
πος τους ήταν μονάχα μνήμες
που Ξεθώριαζαν απὀ τη θάλασ-
σα που παρεμβλήθηχε, ας τα
θύματα αυτού του τωρινού Ἑ ξε-
ριζωμού, η πραγματικότητα
του χθες είναι εκεί. μπροστά
τους. Ογειρεµένη Αμμόχωστος,
δύο τρία χιλιόμετρα πίσω απ᾿
το σύρμα. να απλώσεις το χέρι
να την αγγίξεις, να πετάξεις
µια πρώτη σκασµένη στη µηχα-
νή χαι να φθάσεις µε µια γκα-
ζιά και "γαία πυρί μιχθήτῳ".

«Κανένα μπλόκο της αστι-
γοµίας δεν μπόρεσε να συγκρα-
τῆσει την οργή.

Κανένας ΟΠΗΕς, κανένα
συρματόπλεγμα, τίποτε δεν -
τᾶν ικανό να σταματήσει την
τοοχιά του Σολωμού, τον ἠρε-
μο χορό του µε το θάνατο.

.ΗἩ Τσιλέρ απειλεί πως θα
τσαχίσει κάθε χέρι που απλώ-
γεται στα σύμβολα της πατο-
χῆς. Η Τσιλέρ φοβάται. Δεί-
χνει να ξέρει πως το σηµαντικό
έχει ήδη συµρεί, η αρχή έγινε
πια, πάντα κάποιο χέρι η μι-
ριάδες χέρια θα απλωθούν Ἐα-
γά και ξανά, να εξαλείψουν τα
σύμβολα του αίσχοὺς. Και τα
χέρια αυτά δεν θα ναι, δεΥ
μπορεί να ΄ναι πάντα γυμνά.

Ο Σολωμός ήρθε να θυµι-
σει σε έναν ολόκληρο λαο την
ιερή ΕΝΕ ἵνη αποκοτιά που σπά-
ει τις πράσινες γραμμές Ἆαι
λευτερώνει τις πατρίδες.

«Θα ανεβαίνει και θα πέ-
φτει στους κύκλους του ατέ-
λειωτου χορού του, µε κιγήσεις
Ίρεμες χαι το τσιγάρο στο
στόμα, πάλι και πάλι σαν ἑνας

Σίσυφος στις οθόνες της µγή-
µης µας. Μέχρις ότου η ζωή
που ανατρέφει τούτος 0 τόπος
δώσει τη μάχη. κατὰ πως εἶναι
ταγµένη σπάζοντας ιστούς,
συρματοπλέγματα κι ατσάλι.

Λερύνεια..,

α.Ριπὲς στον σωρό, ἀνθρῳ-
ποι πεσµένοι ένα χουβάρι, Κά-

ποιοι όρθιοι µετά το χαλάξι ν᾿
απαντάνε µε πέτρες. Οι Ελλα-
δίτες κι οι λίγοι Ἐένοι παίρ-
γουγ κι αυτοί το βάπτισμα του
πυρός. Τα δευτερόλεπτα κυλά-
γε αργά. Εθνοφρουροί ἄκρο-
βολισμένοι. Πρόχειρες θέσεις
μάχης. Οι άνδρες των ΜΜΑΔ
μεταβάλλονται µεμµιάς σε "φί-
λιες δυνάμεις", αφήνοντας τις
ασπίδες και παίρνοντας ὅὁπλα.
Όλοι ζητάνε όπλα, ο κάθε
εθνοφρουρός έχει έγα-ὃυο πο-
λίτες πεσµένους δίπλα του που
του ζητάνε να ρίξει. ἡ ας τους
ῥώσειτο όπλο να ρίξουν αυτοί.

«Όμως οι διαταγές είναι
σαφείς: απαντάµε στα πυρά
μόνο αν διαρκέσουν πάνω
από τρία λεπτά. Και, ὁσο κι
αν µας φάνηκαν αιώνες που
σφύριζαν οι σφαίρες, τα τρία
λεπτά δεν πέρασαν.

Οι τραυματίες και το ᾱ-
ψυχο κορμί του Σολωμού µετα-
φέρθηκαν πίσω. Οι διαδηλωτές
αποχωρούν κι αυτοί, τήν ευθύ-
γη έχει πλέον η εθνοφρουρά.
Μένουν μονάχα οι σειρήνες
των ασθενοφόρων να ταρά-
ζουν τη σιωπή αυτού του αυ-
γουστιάτικου μεσημεριού που
σµεπάζει τα σύρματα, τα ορύγ-
µατα, την Δερύνεια, Χαι, λίγα
χιλιόμετρα πιο πέρα, την πόλη-

φάντασμα, την Αμμόχωστο.
πατρίδα του παληκαριού.

Επιμύθιο |

Η ελλαδική ηγεσία αποφάσισε
να ὁιακόψει τις διακοπές της.
Αποφεύγοντας επιμελώς να
παραστεί στην πηδεία του Σ0-
λωμού (µην ανάψουγε πάλι τα
αἵματα). αποφεύγοντας επίσης

να πάρει µαζί τῆς τον Αρσένη
(µην τυχόν και πιστέψει κανείς
ότι ενεργοποιείται το δόγμα
του ενιαίου αμυντικού χώρου).
προήδρευσε µετην αγεπάρχειά
της σε ένα ανεπαρκές Εθνικό
Συμβούλιο της Κύπρου. Η κα-
κοποίηση τής έννοιας του συ-
γκεκριμένου που κυριάρχησε
στις δηλώσεις µετά (συγχεχρι-
µένη διπλωματική εκστρατεία
χαι άλλα τινα ηρωικά) θα µπο-
ροῦσε να είχε συμβεί σε οποιο-
δήποτε από τα είκοσι δύο χρό-
για που πέρασαν πιόλας απὀ
την εισβολή. Όμως το Σάββα-
το, ΙΤ Αυγούστου του 96, η-
χούσαν κούφια λόγια.

Στους αντίποδες, µερικες
εκατοντάδες μοτοσυκλετιστές
μάρσαραν τεω απὀ το Προ-
εδρικό ζητώντας απὀ τον ελλά-
δίτη Πρωθυπουργό τη στρα-
τιωτική παρουσία της Ελλάδας
στην Κύπρο. όχι απλά για να
σώσουμε ό,τι δεν µας έχουν
πάρει ακόμα, αλλά για να
ελευθερώσουµε όσα µας έχουν
αρπάξει, "Απελευθέρωση η μό-
νη λύση", γράφουν τα µπλου-
ζάκια. Αίτημα τόσο παλιό και
τόσο καινούργιο. όσο παλιοί
και καινούργιοι είναι αυτοί οι
γέοι άνθρωποι της πρώτης
γραμμής, τα "παιδιά που τα
Ἰλεγαν αλήτες" του 4], τα

παιδιά µε τα μαλλιά και µε
τα μαύρα ρούχα”. του 60-10,
μοτοροκυχλιστές στο ὀρόμο
για την πράσινη γραμμή σήµε-
ρα. Να ναι το πρελούδιο µιας
καινούργιας κοινωνικής και
πολιτικῆς πραγματικότητας;

Επιμύθιο 2
Στο πλοίο, στην επιστροφή, τα
μποφόρ θρασομανούσαν στις
σκέψεις µας. Δεν είναι μονάχα
οι εικόνες, βίαιες, καταλυτικές.
Είναι που χρειάστηκε η θυσία
δύο νέων ανθρώπων για να
λάμψουνε µε ένα παινούργιο,
σηληρό φως κάποια πράγματα
µέσα µας.

Αυτόπου κοίµισετο ανιαρό
μουρμουρητό κάποιου γυµνα-
σιάρχη, η κουλτούρα τής αρι-
στεράς τῆς ἠττας, η παπηλεία
του μετεμφυλιακού χουντικού
μεταπολιτευτικού πράτους, η
λήθη της ληστρικῆς καθηµερι-
γότητας, το ενύπνιον της εἰ-
ρωπαϊκῆς µας αλλοτρίωσης,

Για όσους βρεθήκαµε εκεί,
ϱ χώρος κι ο χρόνος που Ἑετυ-
λίγεται η ζωή µας, για µια
εκθαμβωτικῆ στιγµή βιώθηκε
σαν χώρος-χώρα και χοόνος-
ιστορία.

Και τα σύμβολα και οι
εθνικοί ύμνοι χι οι σημαίες
αποκτούν περιεχόµενο και
ζωή, παθώς όσο αξίζει να πε-
θάνει κανείς γι αυτά, αξίζει
χίλιες φορές να ζει μ᾽ αυτά.

Να Ίναι άραγε τα φώτα που
αναβόσβηναν στην εθνική Α-
θήνα-θΘεσσαλονίκη -στο απά-
ντηµα της πορείας τῶν µηχα-
γών που επἐστρεφαγ- µια σπί-
θα αναγνώρισης αυτής της
πραγματικότητας: Θα βρει ἆ-
ραγε αυτό το καινούργιο που
άνθισε στην αυγουστιάτικη χυ-
πριακῆ γη το δρόμο ν᾿ αγγίξει
τις μυστικές χορδές που κρύβει
µέσα του αυτός ο λαός;

Ίσως. Ίσως κάποτε, καθώς
"θα Ἑαναμοιραστούμε τα και-
νούργια µας τραγούδια”, αυτή
η θυσία συναντήσει τον σχοπὀ
της.

Θανάσης Τζιούμπας,
Μοτοροκυκλιστής,
Θεσσαλονίκη 20 Αυγούστου 1996

Κύπρος

ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΗΝ

Επιτέλους ὅσο νέοι συνέτρι-
ψΨαν τον γεροντισµό του ε-
θνους.,.

Ἀπὸ εθνος γερόντων
ξαφνικά γίναμε λαός αν-
δρειωμενῶν..,

Δυο νξα παιδιά εδειξαν
αυτό που έδειξαν πιο πριν ο
Ματσπς και ο Αυξεντίου...
Ότι π λογική των γραφείων
δεν µπορεί να σκεπάσει το

. ἀλογο τς Ελευθερίας...

Τι ξάφνιασμα και από:
Άοπλοι, χωρίς υποστήριξη
μπροστα στον Τούρκο να
τον εµμπαϊζουν... ἂν και γνό-
ριζαν ότι αυτό δεν ἦταν παι-
χνἰδι επιαραπεζο, αλλά Θα-
γάτου... Το ἠξεραν και το
θέλησαν ἵια να ελευθερω-
θούν απὀ τα δεσµά της λογι-
κής και της ντροπής...

Δεν περίμεναν ποτε οἱ
πολιτικάντηδες ὁτι ο τσα-
μπουκάς των νέων περιφρο-
γείτον θάνατο... Λυτοί νομί-
ζανε τους νέους ικανούς
μόνο για αφισοκολλήµατα
και πανηγύρια µε πλαστικες
σπμαιούλες...

λεν περίμεναν ποτε πα]-
διά εικοσάχρονα, που δεν
γνώρισαν ποτέ τα χωριά
τους, ότι θα απαιτούσαν ε-
πιστροφή, και μάλιστα µε
τβτοιο τρὀπο...

Δεν περίμεναν ποτε ότιπ
«αγωνιστική» πολιπκή των
μπαλκονιών τοῦς... το Φοβε-
ρὸ ψέμα που χρόνια λένε
στους πρόσφυγες τια Επι-
στροφή, ότι δεν ἀγγιζε τα
εγγόνια τοὺς...

Εὔχομαι να περάσουν
και άλλες τέτοιες φρικτὲς
μέρες αμφισβήτησής τους
απὀ το λαο...

Εὔχκομαι οἱ νέοι µας να
τους προσπερνούν συνεχως
και να τους αφήνουν να
λειώνοῦν, στήλες ἅλατος...

Εύχομαι οι νέοι γα αδια-
φορήσουν για όλο το ὕβρε-
ολόγιο που υπογείως ἀρχι-
σαν να ρἰκνουῦν... Με τόνους
κολακείας και σώφρονα ε-
φπσυκασμού...

Ἀυποίθα φύγουν, οιπλεί-
στοι θα φυγαδειπούν εμεις
θα μείνουμε, ιατ δεν πρε-
πει να ξεχνούμε... Έχουμε
πόλεμο μωρό μον, να το θύ-
μάσαι...

Π.Π.

ε Κύπρος

Κύπρος λοιπὀν. Μεγαλονπσος,
λεβεντοκόρῃ, πρωομµάνα, µικρή
μεγάλη πατρίδα, λεβεντομάνα,
νήσος των αγίων καὶ των πρώων,
και π ἆλλο ακόµῃπ θα ακούσουμε;
Γιαβάςσ-γιαβας, αγαπητοί Ελλαδι-
τες αδελφοί, λάου-λάου, Τί ήταν
αυτό που έκανε αυτό τον κυπρια-
κὸὀ Αύγουστο να εἶναι τοσο πιο
διαφορετικός καὶ να συγκλονῖσει
τους απανταχού Ἑλληνες; Μήπως
ὁτ οι Έλληνες δεν γνώριζαν για
τς βιαιότητες των Τούρκων στην
Ἑμύρνητο 25, στην Πόλπτο 1965 -
1964; Μήπως δε γνώριζαν για τις
δολοφονίες των φανταρων µας
στην πράσινη γραμμη και των
ϱγκλωβισμένων στην Καρπασία;
Μηπως τελικα π ὄυναμῃπ τηστπλε-
ὀρασης, μάλιστα σ’ απευθείας
µετάδοσπ, έδωσε το έναυσμα ὥστε
να ευαισθητοποιῃπθεἰ ο µεσος
Ἑλληνας και ως εκ τούτου να
σοκαριστεἰ απὀ την βαρβαρότητα
των Τούρκων και να αρχίσει να
προβληµατίζεται; Είμαι σίγουρος
ὁτππ πλειοψηφία των Ἑλληνων καὶ
την Ἱστορία µας τη γνωρίσει Και
ταν δύναµπ της τιλεόρασης ανα-
Ἱνωρίζει,

Μόνο που εδώ και πολλά κρὀ-
νια, σκλάβος ενός πλίθιου διΕθνι-
σμοῦ, δούλος ενὸς προοδευτικού
κοσμοπολιπσμού και ραγιάς ενος
ϱυρωπαϊκού καταναλωτισμού, αρ-
φπόταν να δει το προὀσωπὀ του στον
καθρέφτη, αρνιόταν να συλλάβει
τιν βαθύτατη αλλοτρίωσπ και τον
σύγκρονο εκμαυλισμὸ τοῦ.

Και ήρθαν οι Αναστάσιος-Σο-
λωμµος και εκ µβρους ολονων µας
κοπαξαν τον καθρέφτη και εἶπαν:
«σε γνωρίζω απὀ την κοψῃ του
σπαβιού την τρομερή, σε γνωρίζω
απο την ὀψπ που µε βια μετρά τη

Σε γνωρίζω από την κὀψη
Του σπαθιού την τρομερή
Σε γνωρίζω από την όψη
Που µε βια µετράει τη γη

Αναστάσιος Σ0ολωµος

Και ναλοιπόν πάλιτο Κυπριακό στο προσκήνιο. Αυτή τη φορά όχι ως ανιαρή κρατική
προπαγάνδα, ούτεως διεθνιστική εἰδηση στα κρυφά των εφημερίδων, αλλά ως γεγονός
που συγκλόνισετο Πανελλήνιο, ὡς ΤΟ γεγογός που έκανε τους κλαψιάρήδες
Αθηναίους εκδότες να τρίβουν τα χέρια τους από χαρά µιας χαι ένα θέµα που ὃεν
πουλούσε, τώρα πουλά, πουλά χαι µοσχοπουλά.

ἵπν και µετά ανέτρεψαν όλο το
σικε παιχνίδι που εδῶ Και περαν
των 44 χρόνων ἐστησαν οἱ πολιτί-
κοίσε Ἀθήνα και Λευκωσίαγιανα

εγκλωβιστούν και να εξευτελ]-

σουν ενα,
ολοκλπρο
εθνος εν
ονόματι της
προόδου
τις ανα-
πτυξης και
τις ελλη-
νοτουρκι-
κής φιλίας,
Οι Αναστᾶ-
σιοσ-ξδο- 1
λωμος δεν
πταν Πρω- ΕΕ
ες, οὕεα
συνειδητοι ῃἃ
επαναστά-
τεο. Ἠταν
κάτι πολ
παραπάνω.
Απλοιί

Ἔλλτηνες Έξω απότοΠ ποκδοικὃ] όρασο ἵαρο, κατά τη τὴ διόρεοα

ᾖταν ᾱ- της επίσκεψης Σημίτη
πλοι Ἑλλ-

ληνες που µε τς απλες πρᾶξεις
τουσ έκαναν θρήψαλα ολα τα
πεοελλανικά ιδεολογηµατα του
τελευταίου αιώνα απὀ τη θεωρία
της µιζερης Ψωροκώσταινας έως
τη θεωρία της ειρήνης των λαών,
από τῃ θεωρὶα των δύο ελληνικών
κρατών μέχρι τη θεωρία του ρὲε-
αλισμού και τας παντοδυναµῖας
τις Τουρκίας.

Οι Ἀναστάσιος- Σολωμός α-
πλούστατα αρνήθηκαν να παϊξουν
το σικε παικνίδιτης Ἀθήηνας-Λει-
κωσίας- Άγκυρας. Δε ζήτησαν σὺ -
νοµιλίες και παζαρέµατα ουτε
µίζερα πήγαν να ζπτανεφψουν

ολίγπν ελεύθερπν διακίνπσην.
Ἀπαίτπσαν µε τπν καρδιά τν
ψυχη και το νουν τους να ζπσουν
στον τοπο τους ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ. Ἀ-
παίτπσαν ὅπλαδη, αὐτὸ ποὺ ἔπρε-
πε Ολο το ἓ-
θνοσ να εἶκε
απαιτήσει να
κάνουμε εδώ
και χρόνια,
ΓΙ αυτὸ και
στο πρὀοσωπὀ
τους ο κἄθε
Έλληνας ἐἑ-
΄νιωσε τη δική
ὰ) του ενος, τῃ
'- δική του απά-
θεια, το δικό
του εξευτελι-
σµό καισετε-
λειπαία ανά-
λυσπ και τη
δικη του δύ-
. ναµῃ.
πα. -.- . Ἔτυσε
μμμωωωα στην Κύπρο
πάλι να δείξει
το ὄρομο στο
υπόλοιπο Ε-
θνος. Ἔτυχε στους Ἀναστάσιο-
Σολωμό να υπενθυμίσουν στο ἑἕ-
βνος πώς πεθαίνουν οι Ἐλληνες.
Εἰκαμε πια συνηθίσει να νοµίζου-
µε ότι οι Έλληνες πεθαίνουν απὀ
τροχαία στις εθνικες οδούς, απὀ
ναρκωτικά στα πεζοδρόµια, απὀ
καρδιακές προσβολες στα σπίτια
τους, απὀ στραπωπκές προσβολες
στα Ίμια, απὀ φουλ-μεζε στις
ταβέρνες και απὀ Εγκεφαλικά
και ανεγκεφαλα επεισόδια.

Ἐτυχε, και εἴμαστε περήφανοι
Ἱ αυτό, π Κύπρος για δεύτερῃ
φορά αυτό τον αιώνα (ππν πρώὠτῃ
φορά ήταν το 1958 µε ταν ΕΟΚΑ)

να εἶναι το Εναυύσμα τια την
αφύπνιση του ἔθνουις. Ενός ἐ-
θνους που παραπαϊει γονατιστο
Και εἶναι ανίκανο να σύλλαβει
τιν καταπτωσή του, Κι αν το Εθνος
παραπα!ει, τα κρατίδια αυτού τοῦ
ὀβνους, το Αθηναϊκό και το Λευ-
κωσιάτικο, εἶναι σε ακόµα χειρὀ-
τερη μοίρα. Κρατίδια πο φαίνεται
ὀτιεβαλαν στοχο να εξουδετερῶ-
σουν και να ταπεινώσουν το έθνος
τους,

Και λοιπόν, ὄιολου τυχαία, Οἱ
αλύτρωτοι Ἀναστάσιος-Σολωμός,
δύο αγράµµατα παιδιά, ἀξεστοι
χωριάτες απὀ αυτούς που δεν
διαβάζουν Κλικ ἡ Πολίτη ή τον
Ἱδ' ταπς Ελευθεροτυπίας, έρχο-
νται να βάλουν τα πράγµατα στῃ
θέσῃ τους και να µας υπενθυμί-
σουν μερικὲς πολύ απλες αλπ-
θειες. Ἀλήθειες που ηγεσία και
λαός των δύο ελληνικών κρατ-
δίων αιποκτονικά 6θεσαν στο πε-
ριθώριο,

Ἀληήθεια

ΑΛ. Ψειδοκράτος δεν εἶναι αυτο
του Ντεκτᾶς αλλάτο Ἀθηναίκο και
το Λευκωσιατικο τα οποία εδειξαν
πέραν πάσης αμφιβολίας ὁτι εἶναι
ανίκανα να ὑπερασπίσουν και γα
προστατεύσουν τοσπολΊες.

Β. Το κυπριακὸ πρὀβλημα δεν
εἶναι πρόβλημα διεθνες, ὅπως
όλοι πιπιλίζουν, αλλά πρόβλημα
βθνικὀ που απορρέει απὀ τΏΥ
θέληση ενός λαού να αὐτοδιαθε -
τηθεί και να ζήσει ελεύθερος,

5, Το κυπριακὀ πρὀβληµα εἰ-
ναι ἑνα αναπόσπαστο τμήμα της
Ελλπνο-τουρκικής αντιπαράθε-
σης και ως εκ τούτου µόνο µεσα
σε αυτά τα πλαίσια µπορεί να
λυθεί πραγματικα και δίκατα. Είτε

με την απελευθερωση της κατε-
κόµενης Κύπρου καιτης ενσωμά-
τωσής τῃς στην υπόλοιπη Ελλάδα
εἶτε µε την ολοκληρωτική κατά-
λπψή της απὀ τους Τούρκους,
Διαλεξτε, ὦ Αθηναίοι.

Δ. Το Ἀογμα του Ενιαίου ᾱ-
μυντικού Χώρου, π συµμπαράστα-
σα-συμπαραταξῃ εἶναι ανύπαρ-
κτα τεχνάσματα και το σᾶδα5 Ρ6]]ἱ
ρπτορικὀ σχήμα πια λαπνογενεὶς
κρετίνους,

Ε. Οι συνομιλίες µε τους κα-
τακτητές Και οι προτεινόμενες
λύσεις εἶναι τόσο ἄδειες που δύο
καὶ µόνον παιδιά μπορούν να τις
τιμάξοιν στον αέρα.

ὃτ, Όι περιβόπτες ελλπνο-
τουρκικές φιλίες, τα Νταβός ἃ
και Β, οι στρατιωτικοί και πολ]-
τιστικοί διάλογοι, οἱ οικονομικές
και ἄλλες συνεργασίες, τα κε-
ντρα Ειρήνης και οἱ αλλεπάλλη-
λες συναντήσεις Ἑλληνων και
Τούρκων πολιπκών και πολιτών
αποδυναµώνουν το ελληνικό ἐ-
θνος και ενισχύουν το φασιστικό
τουρκικὀ κράτος και την κατοχή
τους στην Κύπρο.

2, Τα οικονομικά µας θαύμα-
τα, το ευρωπαϊκό Π ευρωπαῖζον
πρὀσωπὀ µας, οἱ σιμµαχίες µας
καὶ το δἰκαιό µας απὀ µόνο τοι
δεν εἶναι αρκετά για να δούµε
πραγματικά καλίπερες μέρες.

Ἡ. Ἡ απελευθέρωσή µας
χρειάζεται θυσίες και κατ επέ-
κτασπ καμπλότερο βιοτικό επίπε-
ὅο, (Αυτό κι αν τσούζε]).

Οι ἈΑναστάσιος-Σολωμὸς εφε-
ραν στην επιφάνεια όχι μόνο τις
πιο πάνω αλήθειες, αλλά διέλυ-
σαν και πολλες αυταπάτες Καὶ
απάτες που δαύτα ρίζωσαν στις
Κβφαλες µας. Όμως π μεγάλη
τους προσφορά δεν εἶναι αυτή. Ἡ
μεγάλπ τους προσφορά βρίσκεται
στο γεγονός ότι έδωσαν ἑνα γερὀ
χαστούκι στα Κόοµµατα και τον
πολιτικὸ κόσμο της Ελλάδας και
της Κύπρου. Απέδειξαν ὅτι υπάρ-
χει Κι άλλος δρόμος πέραν των
κοντόφθαλμων και υποτελών πο-
λιικὠν των τελευταίων δὲ ετών,
Ἀπεδειξαν ὁτι τµηµα του ελληνι-
κού λαού Εχει ακόµα ΟΡΑΜΑ,
όραμα ελληνικό και ἀλλώστε Τι
αυτο πλήρωσαν τόσο βάναυσα µε

τπ ζωπ τους, Αυτό το ὀραµα φοβή-
θηκαν οι Τούρκοι. «Τ γύρευαν
στῃ Δερύνεια αυτοί που ούτε καν
θυμούνται τα Κατεχόμενα χωριά
τους». Διερωτήθηκε χαμένος ο
γιος του Ντεκτᾶς, «Ποιοί εἶναι
πίσω απ' αυπούον διερωτώνται ὁ-
λοι οἱ Τουρκοκύπριοι ὅπμοσιο-
γράφοι. "Τί γυρεύεις στῃπ Λάρισα
συ ενας Ὑδραίος”, εἶπε ο ποιητής,
Ναι, οἱ Τούρκοι φοβήθηκαν! Ως
τώρα ο μαέστρος Ντεκτάςσ, απὀ
τους καλίπερους γνώστεστης κι-
πριακής νοοτροπίας, επαιξε ὁ-
λους τους αντικατοκικούς µας π-
ἥετες στο μικρό του δαχτυλάκι,
Άλλοπου δεν ἠθελετισαναφορες
στην σκλαβωμενπ µας Κερύνεια
Και σ ὀλπ την κρατική Και Κομµα-
τικ αντικατοχική κουλτούρα µας.
Πόσο τον βόλευε αυτή τπ αντικα-
ΤΟΧΙΚΠ κουλτούρα, αυτός ο ασί-
ἵαστος πόθος ἵια επιστροφή, όλα
τα αντικατοχικἀ συνθήματα τύ-
που; «δεν ξεχνώ», «Όλοι οι πρό-
σφυγες στα σπίτια τοῦύσ», «Λίκαϊα
και βιώσιμῃπ και ομοσπονδιακή
λύση», ὃεν µπορείτε να φαντα-
στείτε,

Κύπρος

Το ἀδειο µας πρόσωπο π Κ-
προς το πληρώνει (ακριβα).

Και πρθαν κάποιοι, καιαντί να
πάνε στην Κερύνεια πήγαν στην
Δερύνεια. Και ανή να εἶναι υπερ
µιας ὄϊκαιῃς και βιώσιµῃπς λύσπς
θέλησαν να πάνε περίπατο µε τις
µοτορες τους στην Λύση. Και αντί
να ζπτήσουν ἄδεια απὀ την αστι-
νοµία µας, τα Ἠνωμενα Ἐθνῃη και
Τον στρατό Κατοχής, ἁτακτα µα
συνειδητά ὁρμησαν µέσα... και Ἡ
ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΠΙΑ Ὁ-
ΛΟΥΣ άρχισε... Ἡ φωτιά άναψε
και ο! προσβεστες της Ελλάδας
και τῃπς Κύπρου κατέφθασαν ε-
Υκαϊρως,... Οι Ἀναστάσιος-Σολώ-
μὸσ, ποιητες ολκής, πήραν τον
ὀρόμοτους, Π φωτιά άναψε... τζια:
ποιός εν γα την σβήσει;

Το υγίν αν΄ ταν τρώει την γΠν
τρώει τπν γπν θαρκείται

Βάσος Φτωχόπουλος
Γιαλούήσα Νομός Ἀμμοχώστου
Ελλάς

ΟΤΑΝ

ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΗΜΕΤΕΡΟΥΣ
(Ἡ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΩΝ)

Πώς πήρατε την απόφαση να
συμμετάσχετε σε µια τέτοια πρὠ-
τοβουλία και ποιές ήταν οι αρχι-
κές σας σµέψεις για την πορεία;

Είναι αλήθεια ότι όταν αρχί-
σαµετις συζητήσεις µε τα µέλη της
Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσι-
κλέτας (ΚΟΜ) για την πορεία τον
Φεβρουάριο δεν είχαμε καταλάβει
ακριβώς τον σκοπὀ της πορείας.
Για παράδειγµα, µας φαινόταν
περίιεργοπουη ΚΩΟΜ ἠτανσεθέση να μαλύψει
όλατα ἐξοδα τῆς πορείας και να αναλάβει όλα
τα πρατικά ζητήματα, Εν πάση περιπτώσει,
το συζητήσαµε ξανά στην επόμενη συνάντηση
μας, τον Ιούνιο. Τότε, έγινε ξεκάθαρο πως
επρόκειτο για έναν πολύ σοβαρό σκοπό και
πῶς οι Κύπριοι είχαν την πρόθεση να επιτύ-
χουν την µεταφορά μοτοσυχκλετιστών στην
Κύπρο για να δείξουν στα διεθνή µέσα
ενημέρωσης το πρόβλημά τους. Από τότε
αρχίσαµε να δουλεύουμε µε όλους τοὺς µοτο-
συλλετιστές που μπορούσαμε να έρθουμε σε
επαφή για την πραγματοποίηση του σκοπού
µας. Καταλάβαμε ότι θα υπήρχαν πολλά

Συνέντευξη µε τον Κἰσμτᾶο Εοτίο, τ. πρόεδρο τής

Πανευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Μοτοσυκλετιστών

| (1.Ε.Μ.), πρόεδρο της Οργάνωσης για τα δικαιώ-
µατα των μοτοσυκλετιστών της Ιταλίας (Οοοτα-
παΙπεπίο Μοιοείε[Ιδί) και αρχηγό της ιταλικής
ομάδας τής αντικατοχικής πορείας Βερολίνο-Κε- |
ούνεια 2-1Η Αυγούστου 1996,
Τη συνέντευξη πήρε ο Τάσος Φιλανιώτης στις
17.8δ.1996. εν πλω, Ἠατά την επιστροφή των
µοτοσυχλετιστών στον Πειραιά από την Κύπρο).

προβλήµατα αλλά πιστεύαµε πως ήταν µια
µεγάλη ευκαιρία να δειχτεί πως οι μοτοσυκλε-
τιστές ὃεν εἶναι µόνο πέτσινα μπουφάν και
τέγτυ-μπόῦς και τέτοια πράγματα, Αντίθετα,
έχουν ισχυρές αξίες, ανάμεσα στις οποίες
είναι η ελευθερία, η ανεκτικότητα και η φιλία,
Με αυτές τις αρχες αποφασίσαμε να πάρουμε
µέρος στην πορεία και να βοηθήσουμε στην
πραγματοποίησή της. Είχαμε πολλά προβλή-
µατα, άλλα εξαιτίας της οργάνωσης που
απέτυχε σε ορισμένα πράγματα, άλλα εξαι-
τίας αυτών που προκύπτουν ῥταν μαζεύονται
πολλοί άνθρωποι για έναν σκοπό και δεν
βρίσκονται πάντα οἱ κατάλληλοι άνθρωποι
στην κατάλληλη θέση. Σε άλλες περιπτώσεις οι

αρχηγοί των οµάδων ήταν πρὀθν-
μοι Ἆαι ικανοί αλλά δεν είχαν
πάντα την απαραίτητη συμπαρά-
σταση απὀ τοὺς άλλους, ενώ Ἡ-
πήρχαν και προβλήματα συµπεσι-
φοράς.

Ωστόσο, στο τέλος, όλοι φτ-
σαµε εκεί που εἶχαμε προγραμµα-
τίσει και ο σκοπός που εἰχαμε θέσει
επιτεύχθηκε. Ένα γενικό παράπο-
γο είναι πως εάν τα πράγματα
είχαν σχεδιαστεί καλύτερα δεν θα είχαμε τα
ατυχήματα που είχαμε, πιστεύω δε,πώς ακόμη
και εάν εἰχαμε, έτσι χι αλλιώς, προβκήµατα µε
το χρονοδιάγραμμα, τα Ξενοδοχεία. το φανη-
τό, ο πόσμος ὅεγ θα έδινε τόση σημασία σε
αυτά, ὠστόσο, ιδιαίτερα τα δύο σοβαρᾶ
ατυχήματα δημιούργησαν πολύ εκνευσισμο.
Κάποιοι μοτοσυκλετιστές παραπονούνταν
γιατί θεώρησαν τι τους εκμεταλλεύτηκαν
για πολιτικούς σκοπούς. Κατά τη γνώµη μον
αυτό είναι αλήθεια, κατά ένα µέρος του]α-
χιστον, αι πρέπει να αναγνωρίσωῳ -μαι αυτο
εἶναι μόνο µία ποοσωπική γνώµη- πως ταν οἱ
Κύπριοι πήραν την απόφαση να πάρουν αυτη

Κύπρος

τιν ποωτοβουλία, είχαν μάλλον ὐίγιο να μην
τουν όλη την αλήθεια γιατί εαν το ἕκαναν,
πιστενώ πως εν θα ένωναν όλους αὐτοὺς τους
ανῤώπους (ΕεΥΥγ. τους ξένους μοτοσυκλετι-
πτεςί άλλοι θα τούὀµαζαν. ἀλλοι ὃεν θᾳ
ενδιαφέρονταν, άλλοι θα διαφωναύσαν. Ἐν

όλ

τέλει, εάν το έκαναν δεν θα λαταφέρναμµε αυτό
που καταφέραμε. Τελικά. πατορθώσαµε κάτι
πολύ σηµαντικό ναι η επιτυχία ῆταν μεγάλ ἠ

γιατί, απ᾿ όσο θυμάμαι, τα τελευταία 22 χρόνια
οι εφημερίδες και τα µέσα δεν ἐγραφαν τίποτα
για την Κύπρο. Πριν απὀ το 1974. θυμάμαι -
εγώ ἡμουν µικρός- µαθαίναμε για την Κύπρο.
Εέραμε για τον Μακάριο κ.λπ. αλλά µετά απὀ
αυτή τη χρονολογία. εµτόὸς απὀ τὰ γεγονότα
τῆς εισβολής, δεν άκουσα ποτέ τίποτα για την
κά Και γι αυτό θεωρώ µεγάλη επιτυχια
πως τώρα όλος ϱ κόσμος έµαθε για την Κύπρο.
Βεβαίως, τώρα η Ἠοινή γνώµη γνωρίζει ὅτι
υπάρχει ένα πρόβλημα αλλά πιστεύω πως δε
γνωρίζει την πραγματική κατάσταση εκεί κά-
τω. Γι αυτό εγώ προσωπικά θα πάνω ὅτι
μπορώ για να εκθέσω το πραγµατικό πρόβλη-
μα αι να ποοωθήσω το μπούκοτάρισμα του
τουρισμού προς την Τουρκία, Θα γοάψω
γράμματα σε εφημερίδες και περιοδικά για
να περιγράψω όχι μόνο το τι κάναμε εκεί αλλά
χυρίως το τι έκαναν οι Τούρκοι. Οι πυροβο-
λισμοί δεν μπορούν να θεωρηθούν σε καμία
περίπτωση πολεμική ενέργεια, αλλά µία καθα-
οά εγκληματική πράξη. 0 χόσμος διαβάζοντας
τις εφημερίδες κατάλαβε πως υπάρχει κάποιο
πρόβληµα αλλά δεν έχει την πραγματική
αντίληψη του πραγµατος. Ξέρειπως υπάρχουν
συγκρούσεις, διαδηλώσεις, στρατοί, ἑνας από

ὰ

κάθε πλευρά και τα ΗΕ. κάτι που συμβαίνει
συχνά σεπολλά µέρη του κόσμου. Δεν πιστεύω
ὑμως πως στα άλλα µέρη τοῦ κόσμου µε
παρόμοιες συνθήκες, οι στρατιώτες Ἆαι οι
αξιωματικοί σκοτώνουν ἄοπλους ανθρώπους.
Δεν πιστεύω πως αυτά γίνονται οπουδήποτε
αλλού.

Ποιά είναι η γενική εντύπωση που απο-
χοµίσατε από τα γεγονότα οτην Κύπρο: Θα
ποέπει να επισημάνω πως αυτά ἠταν τα
σοβαρότερα αντικατοχικά γεγονότα από το
Ι974. Υπάρχει ένα νέο πίνηµα απὀ µια νέα
γενιά που δείχνει να µη φοβάται να διαδη-
λώνει ἁοπλη απέναντι σε οπλισμένους
στρατιώτες.

Λιαπίστωσα πως υπάρχουν ὁδύσ στάσεις
απέναντι στα πράγματα στοὺς Κυπρίους ανᾶ-
λούα µε την ηλικία τους, Αυτοί που εἶναι σε
μια ηλικία και θυμούνται την προηγούµενη
κατάσταση δείχνουν µεγάλο πόνο που έχουν
Ἰάσει µέρος τῆς πατρίδας τους και σε πολλ. ες
περιπτώσεις έχουν χάσει ένα χομµάτι της ζωῆς
τους, τη σχέση τους µε ανθρώπους που ζούσαν
εχεί, μνήμες γ.λπ. Μία άλλη στάση, τυπική της
νεολαίας, εἶναι ἑνα μείγμα οργῆς και παραί-
τήσης. Έχω συνοµιλήσει µε πολλούς νέους
Κυπρίους, όχι μόνο αυτούς που ήταν μαξί µας
αλλά αι µε άλλους. Και ηταν πραγματικά
οογιαµένοι για την τουρκική κατοχή και.
παρόλο που δὲν εἰχαν την εμπειρία των
“εγογότων που συνέβησαν στο παρελθον, είναι
πολὺ οργισµένοι µετους Τούρκους. Απᾶ την
άλλη µεσιά. έχουν πατά µία ἀποψη, συμβι-
βαστεί με την ιδέα της μή επανένωσης του
γησιοῦ Πατί πιστεύουν πως, αφού δεν εχει
ψίγει τίποτα τα τελευταία χρόνια, τίποτα δεν
θα Ἠίνει και στο προσεχές µέλλον. Όμως
πιστεύω πως δεν έχουν δίκαιο, κάτι θα γίνει,
δεν Ξέρω πότε και πώς, ὅμως πιστεύω στην
εξέλιξη των πραγμάτων και στην επίλυση του

Το Αρδην ...στη Νέα Υόρκη

προβλήματος. Ἡ μύνη ανησυχία μου που
προκύπτει από τις συνέπειες της διχοτόµησης,
είναι πως ο γεωγραφικός διαχωρισμός µετα-
τρέπεται σε εθνικό διαχωρισμό. Οι άνθρωποι
που στο παρελθόν. ἑστω κι αν ανήκαν σε
διαφορετικές πολιτιαμικές και εθνικές οµάδες.
ζούσαν μαζί, ίσως εἶναι αδύνατο να κάνουν το
ίδιο Ἑανά. Κι αυτό γιατί η οργή μπορεί, αντί
γα στραφεί ενάντια στον πραγματικὀ εχθρὀ
που είναι 0 τουρπικός στρατός και κάποιοι
πολιτικοί που ὃεν ἔχουν κάνει τίποτα για τὸ
πρόβλημα, να στραφεί ενάντια στο λαό.

Ποιά νομίζεις πως είναι η εντύπωση που
αποχόµισαν οἱ ἄλλοι ξένοι μοτοσυκλετιστές
από την παραμονή τους στην Κυπρο ηαι τη
γε γονότα ποι) έζησαν αυτές τις μέρες. Πι-
στεύεις πως επιστρέφουν µε µία καλύτερη

ενηµέρωση για το κυπριακό πρόβλημα,

Από τους Ιταλούς άχουσα µία γενική
θετνκή εντύπωση. Παραδέχτηκαν πως ὃεν
γνώριζαν τίποτα ἡ πάντως ελάχιστα πράγματα
ια την Κύπρο. Κατά κάποιο τρόπο εἶναι
ευτυχείς που ἦταν εδώ και πιθανότατα να
Ἑαναέρθουν εάν έχουν τη ὄννατότητα.

Υπάρχει κάτι στο οποίο θα ήθελες εσύ γα
σταθούμε; Όπως βλέπεις δεν πρόκειται για
µία αυστηρή συνέντευξη |

Αυτό που θα ἤθελα να πω εἶναι πως,
τουκάχιστον για µία φορά. ασκήθηκε πολιτική
Ίνα τα συμφέροντα των ανθρώπων αντί για
αυτά των πολιτικών και των τραπεζιτών, Έτσι
εάν έχουµε πολλές παρόμοιες καταστάσεις
στον κόσμο, αυτό οφείλεται στο γεγονος πως
ἡ πολιτική είναι πολύ µακριά από τις ανάγκες
και τα αισθήματα των ανθρώπων. Αντί γι
αυτά τίθενται οι ανάγκες των τραπεζιτών. της
οικονοµίας, τῆς βιομηχανίας κ.λπ. Ελπίζω ὅτι.
ἑστω και για µια φορά, θα είναι τα πράγματα
ανάποδα!

Δεκαπενταύγουστος. Νέα Υόρκη. Η καρδιά του
ελληνισμού, στην καρδιά του κτήνους, ΜΕ το πλακάτ
καίµια ελληνική σημαία µε τις φωτογραφίες των δύο
νεκρών στον ὤμο διασχίζω την Αστόρια...

Είμαστε γύρω στους πεντακόσιους. Οἱ μπάτσοι

µας κάνουν τη ζωή δύσκολη... Κάποιοι απ᾿ αυτούς

υπερβάλλουν εαυτούς καὶ αρπάζουν τις σημαίες...
διότι απαγορεύονται ξύλα μπροστά απὀ τα ΗΕ. -οἱ

λόγοι είναι εύγλωττοι, Αρχίζουν οι αψιμαχίες. Πού᾽

σαι Βάσο να µε δεις να υπερασπίζοµαι το ᾿κουρελό-

πανο της Ζυρίχης-. 0 κόσμος ανεξαρτήτως ηλικίας |

έχει άγριες διαθέσεις. Καθὶ όλη τη διάρκεια της

συγκέντρωσης έγιναν απανωτά ντου για να προχω- |
ρήσουμε για πορεία γιατί οἱ µπάτσοι µας εἶχον
στριµώξει σε έναν παράπλευρο δρόμο και δεν µας

άφηναν να πάμε στην τουρκική πρεσβεία µε τίποτα

Όταν μάλιστα συνέλαβαν τα παιδίά, τα πνεύματα {

ήταν πολύ οξυμένα.

Ο κόσμος, κύρια Κύπριοι, και μάλιστα δύο Γ
ηλικιών; ΕΤΕ νέοι είτε Πλικιωμένοι. Οι μέσες ηλικίες |
ήταν απούσες. ταν κυρίως στους νέους όπου

μπορούσες να διακρίνεις και αρκετούς ΕλΛαδΙΕς...

Κώστας Γεώρμας

ΜΑ ΕΤ

Γι ή

Άχαρη τυγχάνει η προσπάθεια ὁ-
ταν είσαι αναγκασμένος να παρα-
κολουθείς το γραπτό κάποιου τοι)
οποίου το περιεχόµενο προξενεί
έντονα συναισθήματα αποδοκιµα-
σίας του. Και διληµµατική η τοπο-
Βέτηση στο εάν χρειάζεται απά-
ντηση µια και συνάµα υπάρχει η
λύση της αγνόησης.

Διαβάζοντας το ἀρθρο "Το
στερνό σύνορο” του κου Ριχάρ-
ὅου Σωµερίτη στο Βήμα στις 18-6-
98, γραμμένο αµέσως µετά τη
δολοφονία των δύο ελληνοκυ-
πρίων απὀ τους Τούρκους κατα-
κτητές, διαπίστωσα για ἄλλη µια
φορά µε θλίψη σε τι κατάντια
µπορεί να σε οδηγήσει ο ενδο-
τισµός, η τυφλή προσήλωση στην
ανεπτυγμένη Δυτική Ευρωπαϊκή
Ένωση, ο επαρχιώτικος κοσµοπο-
λιτισµός. Θα επιχειρήσω χωρίς
µεγάλες αναλύσεις να ᾽απαντή-
σω" σε ορισμένες φράσεις-κλει-
διά του εν λόγω άρθρου γιατί εν
τέλει θεώρησα ότι, κάποιες στιγ-
µές, αξίζει τον κόπο να δίδονται
απαντήσεις,

Φράση Ίη από το εν λόγω άρθρο:
"ποιός ἐβαλε τα παιδιά να παίξουν
µε το θάνατο; αναρωτιέται ο αρ-
θρογράφος έντεχνα, ως (δήθεν)
µη γνωρίζων περί κατοχής, τουρ-
κικού επεκτατισμού, διαμελισμού
της νήσου. Το ερώτημα περικλείει
όλη την ουσία της σκέψης των
κάθε λογής Σωµερίτηδων:

- "Ποιός (τους) έβαλε᾽; διότι,
οι ίδιοι δεν θατο έκαναν, δεν εἶναι
ώριμοι ή ἀξιοι για τέτοιες πρά-
ξεις, δεν είναι δυνατόν σε τέτοια
ηλικία να είναι πολιτικοποιηµένοι,
πόσο μάλλον που η ἀποψή τους
εἶναι αντιδιαµετρικά αντίθετη αυ-
τής των Σωµερίτηδων, Ραφαηλί-
δηδων, Βασιλείου και λοιπών υ-
ποψηφίων συνομιλητών. Οι άτιµοι
έχουν και ἀποιμη...

Κάποιος τους έβαλε λοιπόν.

-"Τα παιδιά”: όχι οι πατριώτες,
οι αγωνιστές, τα παλλικάρια. Αλ-
λά: τα παιδιά, Σκόπιµος υποβιβα-
σµός. Αυτό έλειπε να θεωρηθούν
και άνδρες. (τα παλιόπαιδα, τα
ατίθασα).

- Να παίξουν µε το θάνατο”:
χωρίς σχόλιο.

Φράση 2η:
ο αρθρογράφος ξεθαρρεύει και
απογειώνεται;

᾿Διότι κάποιος διάλεξε αυτή
τη στιγµή που διαφαίγονταν ὅι-
πλωματικές πρωτοβουλίες Τη
στρατηγική της ἔντασης, χωρίς
την έγκριση (/) απὀ τους νόμιμους

εκπροσώπους της Αύπρου και της
Ελλάδος"

Λογική που δεν αντέχει σε
κριτική. Είναι να απορεί κανείς
µε το θράσος τούτης της απύθµε-
να προκλητικής φράσης, Οι θεω-
ρούντες εαυτούς νόμιμους εκ-
προσώπους απαγορεύουν κάθε
σκέψη ή δράση έξω από τη δική
τους, έξω απὀ το πλαίσιο υποτέ-

στη μαθητική νεολαία και στους
µοτοσυκλετιστές της Κύπρου. 0
έχων την τόλμη να γράφει για µη
φρόνηση της κυπριακής νεολαίας
επειδή διαφωνεί µε τις επιλογές
του, αντί σιωπηλός να συμμετέχει
στο πένθος για τον Ισάακ και τον
Σολωμού, έχει όλα τα χαρακτηρι-
στικά ενός εσωτερικά δρώντος
αποπροσανατολιστή.

Παρασποιδίες

΄. Ῥιχάρδου του στεγόκαρδου

του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

λειας που οι ίδιοι έχουν επιλέξει,
και υποτίθεται ότι είναι και δη-
µοκρατικοί, Για σκεφθείτε το πε-
ριθχόµενο αυτής της φράσης του
κου Σωµερίτη µεταφερμένο την
περίοδο της Τχρονης δικτατορίας
1907-74 και πὠς άραγε θα αντι-
δρούσαν σ' αυτό που σήµερα δια-
τυπώνεται γραπτά οἱ τότε ἄντι-
στασιακοί, υποθέτω και εσείς ο
ίδιος;

Για να µην πάω σε χώρες υπό
κατοχήν ή σε εθνικο-απελευθε-
ρωτικά κινήματα.

Ποιοί άραγε είναι αυτοί οι
νόµιµοι εκπρόσωποι "της Κύπρου
και της Ελλάδος" και νοµιµο-
ποιούνται από τί και ως προς τί,
Ἠταν νόµιµοι οι Καραολής, Λη-
µητρίου, Παλληκαρίδης κε Σωµε-
ρίτη; Ἠταν νόμιμος ο Θεόφιλος
Γεωργιάδης; (συγνώμη, τον τε-
λευταίο μπορεί και να τον αγνο-
είτε εσείς ένας ευρωπαϊστής και
πολιτικά ορθώς σκεπτόμενος, αυ -
τός ήταν υπέρμαχος της ελληνο-
κουρδικής φιλίας, µπρρρ... τί φρί-
κη!).

Έπρεπε ἡ όχι να κατεβάσει
την αγγλική σηµαία της κατοχής
στην Κύπρο το 1931 ο Σάββας
Χατζηλαμπής; Έπρεπε ή όχι να
κατεβάσει τη χιτλερική σημαία
της κατοχής από την Ακρόπολη ο
Μ. Γλέζος:

Φράση 98η:

"χρησιμοποίησε τη µαχόμενη
μειοψηφία της νέας γενιάς, που
φυσικά ἔχει φρόνημα αλλά ὄχι
φρόνηση, τα μεγάλα τα λόγια τα
γνωστά, αυτά που πάντα σκοτώ-
νουν. Αφιερωμένη εξαιρετικά

Θα περάσουν χρόνια και µε
οξείες αντιπαραθέσεις για να συ-
γκροτήθεί στη χώρα µας ένα πα-
τριωτικό δημοκρατικό ρεύμα µε
κύήρια αιχμή την εθνική ανασυ-
γκρότηση και την αντιπαράθεση
µε τον τουρκικό επεκτατισµό., Τα
Ιμήγματα ενός νεο-εμφανιζόμε-
νου τέτοιου ρεύματος την περίο-
δο 1990-91 µε την επανεθνικοποί-
ηση, τις διαδηλώσεις για το Μα-
κεδονικό και την εκ νέου "εισα-
γωγή” του βορειοηπειρωτικού
στην νεοελληνική κοινωνία, δεν
έχουν σταβεροποιηθεί,

Τούτο σηµαίνει ότι οι κρατού-
ντες, οι ευρωληγούρηδες, οἱ Σω-
µερίτηδες θα αλωνίζουν ενώ οι
λοιποί οφείλουν να είναι ψύχραι-
μοι. Λείπει άλλωστε και η αντί-
στοιχη ηγεσία για να υπενθυμµίσει
την εφαρμοσμένη ρήση ᾽᾿ϕφωτιά και
τσεκούρι στους προσκυνημµέ-
νουσ”,

Φράση δη:

Ὃι ευθύνες µας για τις τραγικές
εξελίξεις εἶναι τεράστιες γίατους
ἴδιους τους Αύπριους, Έλληνες
και Τούρκους που επέτρεψαν
στους εθνικιστικοὺς και εκκλή-
σιαστικούς φανατισμούς να εµπο-
δίσουν τῃν ανθρώπινα ισότιμη
συμμετοχή τους σε µια πολιτισμέ-
νη κοινή ζωή”. Ο κύριος µας
εµπαίζει. Το µισό νησί είναι υπό
κατοχήν 22 χρόνια κι ο άνθρωπος
μιλάει για πολιτισμένη κοινή ζωή.
Ποιών; Των κατακτητών µε τους
διωγµένους, Του θύτη και του
Βύματος. Προφανώς θα ανακαλύ-
ουν πάλι κάποιον απίθανο Τοιρ-
κοκύπριο που "ως πιο πολιτισµέ-

Κύπρος

νος-το χει σκάσει απ την κατε-
χόµενη Βόρεια Κύπρο στο Λονδί-
νο κι ο οποίος δεν µπορεί να
υποφέρει τους ᾽᾿Γκρίζους Λή-
κους’ και θέλει Ομοσπονδία στο
νησί, για να µαστον κοτσάρουν ως
παράδειγµα ότι υπάρχουν περι-
θώρια συνεννόησης των δύο
πλευρών,

Θα επαναφέρουν επίσης αυτή
την απίθανης έμπνευσης ιστορία
της ελληνοτουρκικής φιλίας͵ πίσω
από την οποία υποκρύπτεται ο
δοσιλογισµός, η υποτέλεια, το
δήθεν αφελές ερώτηµα: "Μα καλά
τί θέλουν, πόλεμο µε την Τουρ-
κία;΄, Οι ερὠτώντες είναι οἱ σοβα-
ροί αναλυτές, οι νόµιµοι εκπρό-
σωποι, όλο το κακό συναπάντηµα
των 22 χρόνων τέλµατος.

Φράση 5η:
Να κι η πρόταση του αρθρογρά-
φου για την επίλυση του θέματος:
Η λύση θα προκύψει µέσω ου
διαλόγου του σκληρού, του σχε-
διασµένου, του αποφασιστικού
στον οποίο πρέπει να οδηγήσου-
µε µε κάθε µέσο την Άγκυρα. Αλλά
πάντως του διαλόγου"

Σε ποιά γλώσσα κύριε Σωµε-
ρίτη,

Φράση τελευταία. Του υπογράφο-
ντος;

Ἐχουν ευθύνη για το τέλµα που
οδηγήθηκε το Κυπριακό αυτά τα
20 χρόνια οι κρατούντες, Και προ-
φανώς εννοούμε όχι µόνο τους
κυβερνώντες, αλλά όλους τους
κρατούντες. Ανάμεσα σ' αυτούς
και τους δημοσιογράφους που
προπαγανδίζουν χρόνια τώρα τον
ενδοτισµό, την υποχωρητικότητα.
τον άκρατο ευρωπαϊσμό, θεωρώ-
ντας όσους διαφωνούν "εθνικι-
στές", κομμουνιστές, περιθωριᾶ-
κούς ή ότι άλλο.

Οι οπαδοί του διαλόγου παρ
ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο, παρ
ότι όσο περισσότερο διάλογο ζη-
τούν η Άγκυρα τους ανταµείβει
επεκτείνοντας τις διεκδικήσεις
της σε Κύπρο-Αιγαίο-Θράκη, αντ'
να αναπροσανατολιστούν συνεχ:-
ζουν να λιθοβολούν τους διαφω-
νούντες και να προκαλούν, ο κος
Ριχάρδος Σωµερίτης είναι ανάμε-
σα στους προεξέχοντες. Κάποιος
πρέπει να εξηγήσει σε αυτόν τον
προπαγανδιστή της απραξίας οτι
είναι συμμέτοχος στη διαµόρφῳ-
ση του 22χρονου Κυπριακού τελ-
µατος και ενός αθηναιοκεντρικος
κράτους που περί άλλα τυρβαζει

Κύπρος

Η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσυκλέτας (στο
εξης: ΚΟΜ]. μετά την δυναμική αντικατοχική
πορεία µε μοτοσυκλέτες που οργάνωσε το
καλοκαίρι του 1905, αποφάσισε να διευρύνει
το χαρακτήρα τής πορείας καλώντας να συµ-
µετασχει και η Πανευρωπαϊκἡ Ομοσπονδία
Μοτοσυκλετιστών (στο εξῆς: ΕΕΜ). Για πρώτη
φορά απὀ το 1974, επιχειρήθηκε να δοθεί στο
κυποιακό µία διάσταση που να αφορά έμπρα-
στα πολίτες απὀ την. ευρωπαϊκή ἤπειρο. 10
σύνθημα που τέθηκε -έτσι ώστε να κεντρίσει το
ενδιαφέρον των άλλων ευρωπαίων μοτοσυμλε-
τιστών- ἠταν: "Για έναν κόσμο χωρίς σύνορα-
“ἠσε ελεύθερα-οδήγησε ελεύθερα". Γι’ αυτό
και ὡς συμβολική αφετηρία τῆς πορείας ο-
οἵστηκε το πρώην διχοτομηµένο και νυν ενῶ-
μένο Βερολίνο, Ως πολιτικό πλαίσιο της πο-
ρείας που στάλθηκε σε όλες τις εὐρωπαϊχές
ομοσπονδίες τέθηκε το ζήτημα της εφαρμογής
των ψηφισμάτων του Ο.Η.Ε. για την Κύπρο µε
έμφαση στο δικαίωµα της ελεύθερης διακίνη-
σης. Το εγχείρημα ήταν δύσκολο, αλλά ηΚΟΜ
κατόρθωσε, µε την οικονομική συνδρομή της
Εκκλησίας της Κύπρου, άλλων χορηγών αλλά
ναι του ἰδιου του λαού της Κύπρου που
αγόρασε Χιλιάδες κουπόνια ενίσχυσης της
πορείας, να οργανώσει την πορεία "Βερολί-
νο-Κκερύγεια 2-11 Αυγαύστου 1996”,

Μέχρι τον Ιούνιο εἶχε εξασφαλιστεί Ἡ
συμμετοχή μοτοσυκλετιστών απὀ 12 ευρωπαῖ-
κές χώρες συμπεριλαμβανομένης καιτης Ελκά-
δας, στην οποία οι 50 διαθέσιµες θέσεις
καλύφθηκαν πολύ γρήγορα, µε αποτέλεσµα
γα γίνουν τελικά δεκτοί και άλλοι ὃ Ελλαδίτες
µοτοσυκλετιστές ενώ αρκετοί ἐμειναν µε το
παράπονο της µη ἐγαρισης της αίτησης τους
για συµµετοχή. Να σημειωθεί πως οι περισσό-
τερες συμμετοχές προέρχονταν απὀ την Βό-
ρεια Ελλάδα (Λαμία, Λάρισα, Βόλο, Καστο-
οιά, Γρεβενά, Θεσσαλονίκη, Καβάλα) ενώ απο
την Αθήνα χαι τον Πειραιά μόλις 7 άτοµα
Βυσίασαν τις αὐγουστιάτιχες διακοπές τους
για την αντικατοχική πορεία. Στην ἴδια την
Κύπρο οι δηλώσεις συμμετοχής έφτασαν τις
1.006, ενώ στην πορεία του 1995 είχαν πάρει
µέρος περίπου 1.000 μοτοσυκλετιστές.

Η πορεία Ἑεκίνησε απὀ το Βερολί ἰνο στις 2
Αυγούστου µε τη συμμετοχή 150 περίπου
μοτοσυκλετιστών από την Ιταλία, την ἵρλαν-
δία, τη Φιλανδία, τή Γερμανία, την Αυστρία,
τη Δανία, τη Γαλλία, την Αγγλία, την Πορτο-
Ἰαλία, τη.,. Σλοβενία, ενός ομογενούς απὀ τη
Νότια Αφρική, ενός Αμερικανού και Κυπρίων
που εἶχαν ανέβει στο Βερολίνο για γα πραγµα-
τοποιῆσουν τη διαδρομή της πορείας από την
αφετηρία της. Η πορεία συνάντησε το πρώτο
της µεγάλο εμπόδιο στα σύνορα τῆς Γιουγκοσ-
Ἰαβίας (Σερβίας), καθώς οι Σέρβοι απαίτησαν
15.000 δολλάρια για να επιτρέψουν τη διέλει-
ση στους μοτοσυκλετιστές που διαδήλωναν για
την Κύπρο. Παρά την παρέμβαση του Ειρη-
ναίου Μπούλοβιτς, οἱ "αδελφοί" Σέρβοι ἐμει-
ναν ασυγκίνητοι και έτσι η πορεία ακολούθησε
τη διαδρομή Ρουμανία-Βουλγαρία για να
φτάσει στη Θεσσαλονίκη. Η καθυστἐρηση στα
σύνορα ἦταν ήδη µεγάλη, η αλλαγή πορείας
πρόσθεσε πολλά χιλιόμετοα χι ἔτσι άρχισε

ένας αγώνας ενάντια στο χρόνο και την
κόπωση στα οποία προστέθηκαν και τα γεύρα
για να φτάσει η πορεία στον τελικὸ της
προορισμό. Στη Ρουμανία εβρεχε διαρκώς και
στη Βουλγαρία οι αρχές απαγόρευσαν τη
διαμονή, υποχρεώνοντας τους μοτοσυκλετι-
στές να οδηγούν συνεχώς χωρίς ανάπαυλα
επί ώρες, Στη διέλευση της Βουλγαρίας συγέ-
βησαν αρκετά ατυχήματα (πτώσεις) εξαιτίας
τής εξάντλησης των οδηγών και των επιβατών
χωρίς όµως να υπάρξουν, ευτυχώς, σοβαροί
τραυματισμοί. Ἔτσι η πορεία λίγο έλειψε να

ΧΩΝΚύ

για τους μοτοσυκλετιστές". Στο ίδιο μήκος
κύματος και τα ξένα Μέσα Ενημέρωσης που
προανήγγελλαν βιαιότητες στην Κύπρο. Σε
πλήρη αντίθεση µε αυτό τα κλίμα σκόπιµης
κατατροµοκράτήσης του πόσμου -και κυρίως
όσων θα έπαιρναν µέρος στην αντικατοχική
πορεία- η υποδοχή των μοτοσυκλετιστῶν στην
Κύπρο στις 10 Αυγούστου, απὀ χιλιάδες
κόσμου ἦταν συγκινητική και συνάµα ὄυναμι-
κή. Για πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία τῆς
Κύπρου, φτάνουν στο νησί Ελλαδίτες χαι
Ἐένοι πολίτες για να πάρουν µέρος σε µία

τς ΟΕ

ΤΛΙΕΙΚΙΕΙΤΙ

ΒΕΡΟΛΙΝΟ -ΚΕΡΥΝΕΙΑ

2 -ᾖΤ]

ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

|996

του Τάσου Χατζηαναστασίου”

έχει και θύματα εξαιτίας της συμπεριφοράς
των αρχών των βαλκανικών κρατών Ἆαι τῆς µη
προνοητικότητας των αργανωτών της πορείας,
Με πολύ κόπο και ακόµη μεγαλύτερη παθυστε-
θηση, οἱ μοτοσυπλετιστές έφτασαν στον 1ρο-
µαχώνα την Τετάρτη ᾖ Αυγούστου. Το πρό-
γραμμα υποδοχής της πορείας στη Θεασαλο-
γίκη ματαιώθηκε, αφού είχε προγραμματιστεί
για την προηγούµενη, και την Τετάρτη η
βουσδλ ογίκη υποδεχόταν τους Έλληνες ολι-
μπιονίπες. Έτσι η πορεία, αφού ενώθηκε με
τους. βορειοελλαδίτες μοτοσυκλετιστές, ἆλ-
ους Κύπριους που είχαν έλθει για να υπο-
δεχθούν τὴν πορεία απὀ το Βερολίνο στα
ελληνοβουλγαρικά σύνορα χι ἔναγ,. Βελγο
που έμαθε για την πορεία ενώ βρισκόταν στην
Ελλάδα και θέλησε να πάρει µέρος, πήγε στο
Βόλο όπου φιλοξενήθηκε στην Πορταριά.

Την Πέμπτη, οι μοτοσυκλετιστές έφτασαν
στον Πειραιά και επιβιβάστηκαν στο πλοίο για
γα μεταφερθούν στην Κύπρο.

Στο μεταξύ, χι ενώ οι μοτοσυχλετιστές
βρίσκονταν εν πλω, η κυπριακή κυβερνηση
και ο πυπριαλός τύπος είχαν αρχίσει να
ασκούν πίεση στην ΚΟΜ να ματαιώσει την
πορεία στην Κύπρο ενώ παράλληλα κινὸυνο-
λογούσαν ανεύθυνα για "βέβαιη προέλαση των
Τούρκων”. προβάλλοντας τις απειλές του
Ντενκτάς πως θα πυροβολείται ὀποιος µοτο-
συκλετιστής παραβιάσει τη γραμμή πατάπαι-
σης του πυρός (την λεγόμενη "Ποάσινη Γραμ-
μη” ), πως μέλη Ι της οργάνωσης "Γκρίζοι Λύ-
μοι". ετοιμάζουν αντιπορεία και "εκπλήξεις

αντικατοχική εκδήλωση. Η ελληνική σημαία
κυματίζει παντού σε µία λαοθάλασσα που
συνοδεύει για χιλιόμετρα τους μοτοσυκλετι-
στές απὀ το λιμάνι της Λεμεσού ὡς την
Κοφίνου. όπου έγινε στάση για Ἑεκούραση
και φαγητό. Τη φιλοξενία ανέλαβε την πρὠτη
μέρα στην Κύπρο το προσφυγικό σωματείο
ΠΑδούλωτη Κερύνεια" που δημιούργησε µια
ιδιαίτερα θερμή ατμόσφαιρα,

Η πορεία της Ἱἶης Αυγούστου είχε σχε-
διαστεί ως εξής: Οι μοτοσυκλετιστές κάθε

επαρχίας της Κύπρου θα συγκεντρώνονταν

στο στάδιο κάθε πόλης: Λάρνακας, Λεμεσσού,
Λευκωσίας, Πάφου. Από εκεί θα συγκεντρά-
γογταν όλοι μαζί στη Δερύνεια, κοντά στην
κατεχόμενη Αμμόχωστο ναι, ακολουθώντας το
ὀρύμο κατά μήΧος τῆς γραμμής αντιπαράτα-
της, θα επιχειρούσαν να περάσουν στα κατε-
χόμενα µε προορισμό, ει δυνατόγ, την Κερή-
γεια, ὣς µια συμβολική και ειρηνική πίνηση
απελευθέρωσης. Στην πορεία θα προπορεύο-
νταν, το προεδρείο της ΕΕΜ και οι ξένοι
μοτοσυκλετιστές που εἶχαν έρθει απο το Βερο-
Ἰάνο, θα ακολουθούσαν οι 58 Ελλαδίτες και
πιο πίσω οι χιλιάδες κύπριοι μοτοσυκλετιστές.

Οι οργανωτές της πορείας είχαν ὁηλώσει
ευθέως ὅτι θα αποφύγουν οπωσδήποτε τη
σύγκρουση µε την κυπριακή αστυνομία Ἆαι
τις δυνάµεις των Η.Ε. και ζήτησαν να µην
παρεμποδιστούν, έτσι ὡστε να µῃ φανεί πῶς
είναι η κυπριακή κυβέρνηση που δεν επιτρέπει
την ελεύθερη διακίνηση στο νησί. Η κυπριακἠ
κυβέρνηση προσπαθούσε µέχρι και την τελευ-

ταία στιγµή να µαταιωθεί η πορεία χωρίς όμως
παράλληλα να την απαγορεύσει καθώς έβλεπε
πως ο Ἀόσμος την στήριζε. Τα κυπριακά
κόμματα στο σύνολό τους είτε σιωπούσαν
αφήνοντας τον Κληρίδη να βγάλει τα κάστανα
από τη φωτιά, είτε διαφωνούσαν δημόσια με
την πορεία. Μόνο ο Λυσσαρίδης είχε μια
σχετικά Φιαφοροποιηµενη στάση. χωρίς όμως
γα στηρίζει ανοιµτά την εκδήλωση. Από ελλη-
γικής πλευράς, ο μόνος που στήριξε απερί-
Φραστα την αντικατοχική πορεία, είναι ο
Κύπριος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Γιάν-
γος Κρανιδιώτης. Την τελευταία στιγµή, το
χυπριακό κράτος χρησιμοποίησε τα δικά του
όπλα: προβοκάρισε την πορεία διενεργώντας
προληπτικές συλλήψεις σε βάρος μελών τῆς
ΚΟΜ και ἄλλων προσώπων -20 συνολικά- µε
την κατηγορία της κατοχής εκρηµτικών υλών
το βράδυ του Σαββάτου, παραμονή της πο-
ρείας, Οι κατηγορίες αποδείχθηκαν αβάσιµες
και οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι,
ὅμως ο στόχος που ήταν η δηµιουργία κλίµα-
τος ανασφάλειας χαι τρομοκρατίας επιτεύχθη-
κε. Στην συνέχεια όλη τὴ νύχτα δεν άφησαν
τον πρὀεῦρα της ΚΟΜ να ποιμηθεί καλώντας
τον σε συνεχείς "επείγουσες" συσκέψεις στο
Προεδρικό Μέγαρο. στη Γενική Εισαγγελία
και απὀ νωρίς το πρωί στην Αστυνομία Ἆαι
ξανά στο Προεδρικό. Οι πιέσεις να ματαιώσει
η ΚΟΜ την πορεία έχουν γίνει αφόρητες. ο
Κληρίδης έδειξε τα τελευταία χαρτιά: εάν
επραγµατοποιείτο Ἡ πορεία, α) οι Τούρχοι θα
κατελάμβαναν τη λεγόμενη νεκρή ζώνη που
σήµερα ελέγχεται απότις δυνάµειςτου Ο.Η.Ε.,
β) η Εθνική Φρουρά δεν είναι σε θέση να
αντιμετωπίσει τυχόν προέλαση του τουρκικού
στρατού, }) ο Ντενχτας θᾳ προκαλέσει επει-
σόδια στη νεκρή ζώνη, εάν φυσικά αυτή
παραβιαστεί, µεταξύ διαδηλωτών και δικών
του πολιτών” για να αμαυοώσει την καλή
εικόνα που είχε δημιουργήσει η πορεία µέχοι
εκείνη τη στιγµή. Για να γίνει περισσότερο
πειστικός ο Κληρίδης επιστράτευσε "απόρρη-
τες εκθέσεις" του Γ.Ε.Ε.Φ. καθώς και της
αστυνομίας που έδειχναν τις προθέσεις του
τουρκικού στρατού. την αδυναμία της ΕΦ.
καθώς και την ὑπασρξη προβοκατόρων στις
τάξεις των μοτοσυκλετιστών που εἶχαν στην
κατοχή τους εχρηντικά, βόμβες µολότωφ και
πιστόλια. ο πρόεδρος της ΚΟΜ. Γιώργος
Χατζηκώστας, πατέρρευσε κάτω απὀ το ῥάρος
της ευθύνης, της αφόρητης ψυχολογικής πίε-
σης και της σωματικής εξάντλησης. Συντριμμέ-
γος, μπροστά στο πλήθος των ἤδη συγκεντρο-
µέγων χιλιάδων μοτοσυκλετιστών στο Λευκό-
θεο στάδιο τὴς Λευκωσίας, στις 11.00 το πρωί
της Κυριακής 11 Αυγούστου, ανήγγειλε την
ματαίωση της πορείας και ὕστερα ξέσπασε σε
Χλάματα. ο αγώνας ενός χρόνου έγινε σι-
ντρίµμµια µέσα σε λίγα δευτερόλεπτα,

Ωστόσο, την αντικατοχική πορεία ὃεν
µπορεί πια να τη σταματήσει κανένας. Οι
Κύπριοι. μοτοσυλλετιστές έχουν Ἠδη ξεπινή-
σει, µόνοι τους, ανοργάνώτοι και οργισµένοι
για το γέο ξεπούλημα της ηγεσίας, αγανακτι-
σµένοι που επί 22 χρόνια τοὺς μιλούν απὀ τα
μπαλκόνια και την τηλεόραση για επιστροφή

στις πατρίδες τους και όταν εἶναι να περάσουν
στα έργα μιλούν για σύνεση, για αργητικούς
συα χετισμούς, Ἱιατη διαῦ ικασία ἐπίλυσηςπου
βρίσκεται "σεκρίσιμη καμπή”, για την "διπλω-
µατική Ἠπινητικότητα” και τις "πρωτοβουλίες
του Γ.Γ. των Η.Ε.".

Ομάδες μοτοσυκλετιστών ξεκινούν και κα-
τευθύνονται σε διάφορα σημεία προσπαθώ-
ντας να περάσουν στη νεκρῆ ζώνη και να
διαδηλώσουν την ἀρνησή τους να δείξουν
σύνεση. Εικοσιδύο χρόνια οὕνεσης είναι 22
κούνια Ἐεπουλήματος, λήθης, αλλοτρίώσης,

αταναλωτικοῦ ευδαιμονισμού. Καιτα παιδιά
µε τα μαλλιά και µε τα µαύρα ρούχα τα
φτύνουν κατάµουτρα. Οἱ πιο πολιτικοποιηµέ-
γοι κατευθύνονται στο Προεδρικό και ζητούν
απὀ τον Κλπρίδη να κάνει ὀημοσια δήλωση
ὀικαιολογώντας τη στάση της μυβερνησής του,
ο Κληρίδης υπόσχεται να το μάνει αλλά
καθυστερεί σκόπιμα. Τελικά θα κάνει διάγγελ-
μα απὀ την τηλεόραση λιγες ὧρες αργότερα
μαζίµετον Γιώργο Χατζηκώστα, που µη όντας
πολιτικός απολογείται στον πόσμο χωρίς να
πείθει πως είναι πεισµένος για την ορθότητα
της απὀφασῆς του να µαταιώσει την πορεία.

Οι μοτοσυκλετιστες που Ξεκίνησαν απὀ το
Βερολίνο, Ξένοι και Ελλαδίτες, μένουν στο
Λευκόθεο. Οι Ἐένοι αποφααίζουν να επιστρέ-
ψοῦν στα ξενοδοχεία τους. Οι Ελλαδίτες
συσπέπτονται και δηλώνουν πως θέλουν µε
κάθε τρόπο γα δείξουν πως η πορεία που
Ξεκίνησαν θα φτάσει στο σποπόὀ της: στη
γραμμή αντιπαράταξης, ζητώντας να της ε-
πιτραπεί η διέλευση προς την Κερύνεια, Η
πούταση τίθεται στις αντιπροσωπείες τῆς
ΕΕΜ και µε λίγες εξαιρέσεις γίνεται δεπτή.
Ἔτσι, στις Ἰ το απόγευμα, οι μοτοσυκλετιστες
τής πορείας Βερολίνο-Κερύνεια φτάνουν στο
οὐδύφσραγμα του "Λήδρα Πάλας" χαι µια

τι Ἡ

Κύπρος

αντιπροσωπεία ζητά απὀ τις κατοχικές αρχες
γα επιτραπεί στην πορεία να συνεχίσει. Οι
κατοχικές αρχές ζητούν ως προὔπόβεση για
κάτι τέτοιο την αναγνώριση νόμιμης υπόστα-
σης στο ψευδοχράτος του Ντενμτάς και τους
υποβάλλουν τα σχετικά έγγσαφα. Η αντιπρο-
σωπεία της πορείας αργείται, δείχνοντας
έμπρακτα την µη αναγνώριση της ὕπαρξης
του ψευδοκράτους παιτων "συνόρων του.
Νωρίτερα όμως το μεσημέρι. οι Κύποιοι
µοτοσυχλετιστές έχουν διασπάσει τη γραµµή

αντιπαράταξης στην περιοχή του Σοπάς εξω

απὀ τη Λευκωσία, αφού έγιναν ἀαποτυχηµένες
απὀπειρες στην Άχνα, το δρόμο που οδηγει
στη Μόρφου και το Λήδρα Πάλας. Στο Σοπάς
ύπου έφτασαν και μερικοί Ελλαδίτες µοτο-
συκλετιστές, οι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιµε-
τωποι µε τους Τούρκους στρατιώτες αι τους
τουρκοκύπριους αστυνομικούς µε εξάρτηση
διάλυσης διαδηλωτών. Αρχίζει πετροπόλεµος
ενώ οι Τούρκοι βάζουν φωτιά στα παραχείµε-
γα ναρκοπέδια στη νεκρή ζώνη. Η χαραντη-
οριστική σκηνή που όλοι είδαν στην τηλεόραση
με τον Τούρκο αστυνομικό να ρίχνει πέτρες
στο Σοπάζ. Ενώ αυτά συνέβαιναν στο Σαοπας.
γίνεται γνωστό απὀ το ραδιόφώνο πως στη
Δερύνεια οι διαδηλωτές διέσπασαν τη νοαμαη
κατάπαυσής τοῦ πυρός και βρίσκονται αντι-
µέτωποι µετις δυνάμεις κατοχῆς.

Εκεί όμως είχε συγκεντρώσει ο Αττίλας τις
φασιστικές οµάδες των "Γκρίζων. Λύκων” και
Τουρκοκύπρ ους τραμπούκους οπλισμένους με

κυνηγετικά όπλα, λοστούς, τσεκούρια κ.λπ. Όι
ἄσοπλοι διαδηλωτές -αυτοί τους οποίους ο
Κλησίόδης κατηγορούσε πως είχαν μέχοι και
πιστόολια- που είχαν περάσει στη γεκρη ζώνη
δεν ήταν παραπάνω απὀ μερικές δεκάδες.
Μπροστά στα απαθή βλέμματα τῶν αντοών
των Η.Ε. και στο χώρο της δικήςτους εὔθύνης.

Κύπρος

ο εξαλλος όχλος των πάνοπλων Τούρκων µαζί
µε ἔνοπλους Τουρποκύπριους αστυνομικούς,
εκατοντάδες άτοµα, παταδίώξε τους νεαρούς
που οπισθοχώρησαν προς το φυλάπιοτης Ε.Φ.
Τέσσερα άτοµα παγιδεύτηκαν στο συρματό-
πΊεύμα και οι Ταύρκοι άρχισαν να τους
Ἰτυπούν ανελέητα. ο Τάσος Ισαάν δεν είχε
πα ιδευτεί χι έτρεξε να βοηθήσει έναν σῦντρο-
πό τον. Ο Τάσος Ισαάκ δε φέρθηκε "συνετά"
και δεν έκατσε στ᾽ αυγά του. Έθεσε πάνω απο
την ἴδια του τη ζωή, την ελευθερία και την
αλληλ εγγύη, Ἔζησε το θάνατό του για τους
άλλους, για µας τους άλλους. Θανατώθηχε Εν
ο φακός απαθανάτισε το σύνθημα που ήταν
“οαμμένο στη μπλούζα του; "Οι Μοτοσυκλε-
τιστές τολμούν-Απελευθέρωση η ΜΟΝΗ λύ-
ση".

Εμτός απὀ τον Τάσο, άλλοι 50 τραυµα-
τίστηκαν απὀ τον Ἐνλοδαρμό αλλά και από τα
φυσίγγια των τουρχικών όπλων, Τα υπόλοιπα
είναι ίσως περισσότερο γνωστά, Το κυπριακό
κράτος φοβήθηκε μαι την κηδεία του Τάσου
ἵσαάκ την ανέβαλε τρεις φορές έως ότου
πραγµατοποιηθεί στο Παραλίμνι στις 14 Αυ-
"οὐστου, µέρα που πριν 22 χρόνια ξεκίνησε ο

δεύτερος Αττίλας, αυτός που οὐήγησε στην
κατοχή του 40ύ6 της Κύπρου, τότε που πρῶ-
βυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Καραμανλης
με κυβέρνηση εθνικής ενότητας,

Η κηδεία ἤταν μάλλον σιωπηλή αλλά η

οργή σιγόβραζε, Τα παιδιά µετα μαλλιά και µε
τα μαύρα οούχα Ἐεχίνησαν τις μηχανές τους
και πήγαν Ἑανά στον τόπο του εγκλήματος.
Μαζί τους ακολαύθησε η ελληνική αποστολή
τῆς πορείας "Βερολίνο-Κερύνεια" καθώς και
µέλη της ιταλικῆς ομάδας. Ἠθελαν να αποτί-
σοὺν φόρο τιµῆς. βάζοντας ένα στεφάνι και
µια μαύρη πορδέκα στο συρματόπλεγμα που
δολοφονήθημε ο Τάσος Ισαάκ. Αν εμφανίζο-
νταν και τούτη τη φορά "Γκρίζοι Λύκοι", δεν
θα γλίτωναν. Το γνώριζαν και οἱ ἰδιοι οι
Τούρκοι. Οι "Γκρίζοι Λύκοι" εἶχαν εξαφα-
νιστεί, οἱ τουρκοκύπριοι αστυνομικοί κούβο-
νταν στα δέντρα και µόνο οι στρατιώτες και οι
Τούρκοι δημοσιογράφοι βρίσκονταν στις θε-
σειςτους,

Οι διαδηλωτές ήταν πολλοί, συγκροτημέ-
γοι Και οργανωμένοι, µόνο ένας έφυγε µόγος
του μπροστά, πἑέρασε σα γα πετούσε, βρισκό-
µενος σε άλλη σφαίρα πια, πίσω απὀ το
συρματόπλεγμα της ντροπής, και ανέβηκεστον
ιστό, ανέβηκε τόσο ψηλά που πλέον δεν τον
έφτανε καγείς, οὗτε και οι σφαίρες που τον
αχότωσαν.

ϱ Σολωμός Σολωμού δεν αυτοκτόνησε,
όπως ίσως σκέφτηκαν πολλοί. απλώς ήρθε γα
µας θυµίσει πὠς πεθαίνουν οι Ἑλληνες.σαν
έτοιμος απὀ παλιά, θανάτω θάνατον πατῆσας.

Ο καταιγισµός των πυρών, παρά τους
τραυματίες, δεν έφερε πανικό, Στο φυλάκιο

της Ε.Φ., οι γεαροί εθνοφρουροί πήραν θέση
μάχης, ο κόσμος ζήτησε όπλα και ο διοικητής
την ἄδεια του Επιτελείου να ανοίξει πυρ.
Ωστόσο, οι εξελίξεις ήταν διαφορετικές και
λίγο πολύ γνωστές,

Γνωστό και το γεγονός πως ο Σημίτης
διέκοψε τις διακοπές του για να δηλώσει πως
"θα αξιοποιήσουµε διπλωματικά τους δύο
γεκρούς µας”. Όσο για το Εθνικό Συμβούλιο
της Κύπρου που συνεδρίασε µε την παρουσία
του Έλληνα πρωθυπουργού, έπρεπε να περᾶ-
σουν 22 χρόνια Ἆαι να σκοτωθούν δύο ἀνθρῶ-
ποι για να ανακοινώσει πως θα "Ἐεκινῆσει
εκστρατεία µε συγκεπριµένο(ο) πρόγραµµα
διαφώτισης της διεθνούς κοινῆς γνώμης". Εν
Νατακλείδι αυτού του σχεδόν χρονικού των
γεγονότων, στην Κύπρο οι Έλληνες θυµήθη-
παν επιτέλους ὅτι εἶναι Ἑλληνες, ας το θυµή-
θούν και στην Ελλάδα. και κυρίως αυτοί που
µας κυβεργούν σε Ελλάδα και Κύπρο ας
θυμηθούν πως είναι ὠραίο να είσαι Ἑλληνας,
να ζεις σαν Έλληνας και να πεθαίνεις σαν
Έλληνας και ὄχι σαν εκσυγχρονιστῆς απὀ
έμφραγμα ἤ απὀ τροχαίο,

ΣΟ Τάσος Χατζηαναστασίου είναι µέλος
της ελληνικής

ομάδας της αντικατοχικής

πορείας των μοτοσυκλετιστών
“Βερολίνο-Κερύνεια".

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΜΟΣ

ΜΑΤΡΟΩΚΟΡΛΑΤΩΤ Τ, ΤΠΒΤΗ ΑΘΗΝΑ τηλ. 5ο 61

ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ

Ἡ καπινή Νέα Ἑλληνικὴ, ἡ ἐβνική µας Δηλαδή
Ἰλώσασα, δέν ἀποτελεῖ ἀντικείμενο µεβοδικῆς καὶ
αυντωνιομένης μελέτης. έν καλλιεργείται ἐπαρκῶς
μαί Δέν προστατεύεται ἀπό τὶς μάθε
εἴδους. συνειδητές ἡ μή, κακυποιήσεις.
δέν προβάλλεται διεβνῶς,

Ἀνάητη Ἐεναμανία. πρθοδευτυζή ἐξασθένηση του
γλωσσικού µας αἰαβήματος καὶ γενικότερη
γλωσσοδιανπητικἡ σύγγηση διαμορφώνουν στὴν
Ελλάδα ἕνα μλίμα γλὠσσικης καὶ εθνικής παρµακµης
Η χώρα µας χάνει συνεχῶς ἔδαφος ναὶ περιβωριῦ-
ποιεῖται, ἀντί νά ἀποτελεῖ τή πολιτισµιμῶ κεντρο τῆς
Εὐρώπης, Ἡ ἑλληνικὴ γλῴσσα, ἀστείρευτηῃ πηγή
πλαυτιαμοῦ γιά πολλές ἄλλες γλὠσαες. εἶναι

Ε ἙωηΗ

τα Γλώξσκα ΜΑΞ μη ’

α ΕΠΗ ος αἡ- ην δε.
5 ΗΕ Η αμ ση

ἀνωπόληπτη στήν πατρίδα της. Προσπαβο ζεις νά | . η ε κ |

| Φαινόμαστε Εὐρωπαῖοι. ἐνῶ, κανονικά. οἱ ἄλλαι Πριν κα αρα τολµήσαμε! Κάναμε
Ἐοβόαστς Άρμις Εὐρωπαῖοι Βά ἔπρεπε νά προσπαθοῦν νά φωνόνται αισθητή την κιηση µας µε ένα µόνο '

Ἕλληνες, ὡς "μεταλαβόντες τής ἡμετέρας παιδείας. σύνθημα στο οποίο επενδύσαµε: “Τράπεζα |

Κύπρου...τώρα και της Ελλάδος”, Ανοίξαμε

κς)Ας ἑλημελης ΧΡΥΣΟΣ το πρώτο κατάστημα µας στην Ελληνική
π ΟΥ ΚΛΙ ..
το ϱΛΟΤΗΙ λα ερρδη πρωτεύουσα και σήµερα φτάσαμε µέχρι την

μμ ἀρήήμεναη μὴ εὖ

εως μλνή Κρήτη και τη Θεσσαλονίκη. Ξενινήσαμε µε

28 ανθρώπους και φτάσαμε τους 227.
Οι πρώτοι µας πελάτες ήταν οι Κύπριοι της
Αθήνας και σήµερα οι Ελλαδίπες µας
καθιέρωσαν σαν δική τους τράπεζα.

Γ.Είωι

Λι αμα μνενι | |
ΝΑ λα ληνή κ |

υπ μυ Ἡ |

ιν Μ αμαμὴκ " |
π ΜΙΣΠΤΠΤΤΗ,

ΜΕ ματια λα

Ν.Π ήμί

πάσει Αρα κι

Πέντε Χρόνια µετά το ἴδιο σύνθημα, µας
φέρνει μπροστά...Οι επιτυχίες και η
καθιέρωση µας στην Ελλάδα, µας επιτρέπει
πια δικαιωματικά να προτάσσουµε την τότε
υπόσχεση σε σηµερινή απάδειξη

καταξίωσης! ῥ
Τράπεζα Κύπρου: Εδώ και πέντε χρόνια ΚΑΠ 2

! ΕΝΗ μα αλλο 9
| .. ΕΕ ατα ας ο.
ραπ σὲ ΕΡΕ τμ ε επώ ..

ΤΛΑΝΝΕΣ
ΑΓΩΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ | νι,

Ἡ ήῤησα τἲς μεις Ἠνως
Τὸ...

Τράπεύα Κύπρου '

ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ.

Από το 1974 και µετά η Κύπρος θα
γνωρίσει τρία αντικατοχικά μαζικά
κινήματα που έπαιξαν ρόλο στην
διαµόρφωση της συνειδητοποίη-
σης του προβλήματός µας, όχι
µόνο στους ξένους αλλά και σε
εµάς τους ἴδιους, Το κίνηµα των
γυναικών, το κίνηµα των μαθητών
και το κίνημα των μοτοσυκλετι-
στών. Είναι κατ αρχήν αξιοση-

µείωτο ότι και στα τρία κινήματα
δεν συμμετείχαν επισήμως καθό-
λου τα κόμματα, ανεξαρτήτως εάν
και στισ τρεις περιπτώσεις µερικά
κόμματα κατόπιν εορτής προσπά-
θησαν να οικειοποιηθούν τα κινή-
µατα µόνο και µόνο επειδή κάποτε
µέλη τους συμμετείχαν στις αντι-
κατοχικές εκδηλώσεις. Είναι επί-
σης αξιοσημείωτο ὁτι και στις
τρεις περιπτώσεις ο όγκος των
διαδηλωτών αποτελούνταν από
συγκεκριμένες οµάδες πολιτών
π.χ. γυναίκες, µαθητές, µοτοσι.-
κλετιστές και όχι από στενά πολι-
τικοποιηµένα σύνολα. Αυτό όµως
που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι
ότι και στις τρεις περιπτώσεις οι
πορείες. ριζοσπαστικοποιούνται
και παίρνουν πιο δυναμικές µορ-
φές εκεί που η κρατική Και Κομµα-
τική εξάρτηση ελαχιστοποιείται ή
εκμηδενίζεται λόγω της υπερο-
χής των ακομμµάτιστων στελεχών
της κάθε κίνησης. Είναι επίσης
χαρακτηριστικό ότι και οἱ τρεις
κινήσεις έφτασαν στο ζενίθ τους
αφού πρώτα πέρασαν απὀ το
ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΤοΟυς στάδιο, δηλαδή
το στάδιο που άνετα θα µπορού-
σαν να συμμετέχουν ή να ταυτι-
στούν τα κόµµατα και η κυβέρνη-
ση.

Ιδιαίτερη σημασία στην δυνα-
µική της κάθε κίνησης είχε η
ταξική προέλευση των μελών
της, και το κοινωνικό τους στά-
τους,

Οι γυναίκες ήταν κυρίως διᾶ-
νοούμµενες, επαγγελματίες, κρα-
τικοί υπάλληλοι µέσης και υψηλής
μόρφωσης, άτοµα µε όνοµα στην
κυπριακή κοινωνία, σηµαντικά
στελέχη κομμάτων και οργανώσε-

ὠν, κυρίως άτοµα απὀ τα µεσο-
αστικά και αστικά στρώματα. Ως
εκ τούτου, η πρώτη τους πορεία
είχε την σφραγίδα ενός ηµικρατι-
κού οργανισμού που αναλάμβανε
να κάνει την κρατική επίσηµη
προπαγάνδα διαμέσου µόνον των
γυναικών ανεξαρτήτως εάν συ-
γκρούστηκαν µε τους ΟΗΕδες
και τους Τούρκους, Οι γυναίκες

τολμήσουν να εισέλθουν στα κα-
τεχόµενα και να δημιουργήσουν
τεράστια προβλήµατα στην κυ-
βέρνησή µας και στον Ραούφ
Ντεκτάς, Στις εκδηλώσεις συµπα-
ράστασης προς τους φυλακισμέ-
νους µαθητές και νέους θα συµ-
μετέχουν καιοι φοιτητές των τότε
ανώτατων ιδρυμάτων µας, οἱ γυ-
ναίΐκες και πλήθος προσφύγων. Οι

[]οιός φοβάται

Ν 1η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

του Βάσου Φτωχόπουλου

ριζοσπαστικοποιούνται και κατα-
λήγουν στις φυλακές του Ντεκτάς
αφού πρώτα η κίνηση διασπάται,
αφού πρώτα υποχωρεί το ειρηνικό
άσπρο πανί και το κρατικό σύμβο-
λα της κυπριακής σηµαίας και την
θέση τους παίρνει η ελληνική
σημαία και αφού στις τᾶξεις των
διανοουμένων και επαγγελματιών
μπαίνουν πια και πιο λαϊκά στρώ-

ματα κε και από
κοπέλες. Μετά την πορεία του
Ἁγίου Κασσιανού, η κίνηση ου-
σιαστικά διαλύεται δείχνοντας
ταυτοχρόνως και τις δυνατότητές
της,

Οι µαθητές θα δώσουν αρχικά
το παρόν τους µε την ανακήρυξη
του τουρκοκυπριακού ανεξάρτη-
του κράτους το 1983. Μετά, κάθε
χρόνο στην επέτειο του Ψευδο-
κράτους, τα σχολεία θα δίνουν το
παρόν τους και οι μαθητικές νε-
ολαίες θα ελέγχουν την κατάστα-
ση ώσπου κάποιοι πιτσιρικάδες θᾳ

πρωτοστάτες των μαθητικών κι-
νητοποιήσεων προέρχονταν κυ-
ρίως από τα μεσαία στρώματα µε
γονείς μέσης ἡ ανώτερης εκπαί-
δευσης. Το κίνηµα των μαθητών
ήταν σηµαντικό διότι για πρώτη
φορά εμφανίστηκε το φαινόμενο
παιδιά µη προσφύγων και προ-
σφυγόπουλα τα οποία γεννήθη-

καν στις ελεύθερες περιοχές να

να μες, και να εισέλθουν
στα κατεχόμενα.

Με την αποφυλάκιση των νε-
αρών και το κίνηµα αυτό αδρανο-
ποιείται και οἱ μαθητές.

Η κίνηση των μοτοσυκλετι-
στών ήταν ηπιο εθνικἡ και ΤΑΞΙΚΗ
κίνηση των µετακατοχικών χρό-
νων. Οι μοτοσυκλετιστές στην
Κύπρο εἶναι έτσι κι αλλιώς ιδιό-
µορφη "φυλή" διότι η µηχανή δεν
χρησιµοποιείται για λόγους πιο
εύκολης και οικονοµικής διακίνη-
σης αλλά από αγάπη προς το ἴδιο
το μηχάνημα και την κουλτούρα

Κύπρος

του. Στην τελευταία πορεία των
μοτοσυκλετιστών συμμετείχαν ᾱ-
τοµα από τα πιο χαμηλά στρώματα
και από τις πιο περιθωριακές κοι-
νωνικές οµάδες, Μηχανόβιοι 6-
λων των ηλικιών, πρόσφυγες τῶν
συνοικισμών, χωριατόπαιδα, ημιᾶ-
πασχολούµενοι, φτωχοί φοιτητες,
εργάτες στην τουριστική βίοµη-
χανία και γενικώς άτοµα που δεν

)

έχουν καταφέρει να αποτελέσουν
τµήµα της ευημµερούσας κυπρια:
κής κοινωνίας, Οἱ ελάχιστοι δια
νοούμενοι και πολιτικοποιηµένοι
αποτελούσαν την εξαίρεση που
επιβεβαιώνει τον κανόνα. Στην
νεκρή ζώνη στο Σοπάζ και στην
Λερύνεια, ὅπως και στις κηδείες
στο Παραλίμνι, µόνον απὀ τις
φάτσες των συμμετεχόντων κα-

ταλάβαινε κανείς ότι εκεί ση. μια
άλλη Κύπρος΄µια Κύπρος ΛΑΙΚΗ
µια Κύπρος που δεν θᾳ περνούσε
το {806-οοπἰτοἰ ακόµη και του πιο
οµἱ λευκωσιατικού µπαρ.

Δεν εἶναι τυχαίο άλλωστε το
γεγονός ότι κύριος συμπαραστᾶ-
της της πορείας των µοτοσυκλε-
τιστών ήταν ένας άλλος Ἱπεριθω-
ριακός”, ένας άλλος που αρνείται
να υιοθετήσει την κυρίαρχη πολ:-
τική ιδεολογία του νησιού, ο Αρ-
Χιεπίσκοπος Χρυσόστομος, ο ϱ-
ποίος καθ΄ όλην την διάρκεια των
γεγονότων υπήρξε ένας άφογος

ἷ

Κύπρος

που την πιο ΤΑΞΙΚΗ πορεία που
έγινε ποτέ στην Κύπρο την πολέ-
µησε µε περισσότερη λύσσα το
µικροαστικό ΑΚΕΛ. Τα κοινωνιο-
λογικά συμπεράσματα τα αφήνου-
με για τους κοινωώνιολόγους, Με-
τά απὀ τη δεύτερη δολοφονία, οι
μοτοσυκλετιστές και οι συμμετέ-
χοντες πολύ σωστά εκαναν µια
τακτική υποχώρηση, δεν διαλύθη-
καν όπως οι γυναίκες και οἱ µαθη-
τέο. Οι λογαριασμοί εἶναι ανοι-

κτοί. Είναι πια σίγουρο ότι η επό-
µενη πορεία δεν µπορεί να εἶναι
όπως οι άλλες. Είναι πια σίγουρο
ότι οι γυναίκες, οι µαθητές, οἱ
μοτοσυκλετιστές, οι πρόσφυγες
και όλα τα υπόλοιπα ᾽αχαίρευτα
λαϊκά στρώματα” θα βρεθούν µαζί
σε κάποιου είδους εκδηλώσεις
πολύ πιο μαζικές, Είναι σίγουρο
πια ότι γνωρίζουμε πολύ καλάπου
βρίσκεται η µαγεία και η μαγκιά
του έθνους, Είναι σίγουρο πια ότι

στα γραφεία των κομμάτων, στο
προεδρικό και στην κατεχόμενη
Λευκωσία κάποιοι δεν κοιμούνται
καλά, Η επέτειος της ανακήρυξης
του λεγόμενου ψευδοκράτους
στις 15 Νοεμβρίου δεν είναι µα-
κριά, Ίσως ο πόνου και η οργή να
µην εκφραστούν φέτος. Όμως
κάποια στιγµή αυτός ο κόσμος θα
εκφραστεί και ειλικρινά δεν ξέρω
ποιοί πρέπει να φοβούνται περισ-
σότερο, οἱ δικοί µας Αττίλες ή οι

απέναντι.

Όλες οι πορείες ως τώρα
έδειξαν ξεκάθαρα τα ὁριά τους,
Ελπίζω όλοι, ιθύνοντες και διαδη-
λωτές, να αλλάξουν τα συνθήµα-
τα. Δίχως στρατό, στράτευση της
οικονοµίας και της κοινωνίας ο-
λόκληρης και δίχως μάχιμο και
μαχητικό λαό δεν μπορούμε να
κάνουμε τίποτα,

0Ο ΤΟΙΧΟΣ ΤΩΝ ΜΕΛΑΝΟΔΟΧΕΙΩΝ
Μυθιστόρημα του Τάκη Γεωργίου. Εκδόσεις Εστία 1995

Διάβασα το θαυμάσιο µπθιστορηµα τοῦ
Τάκπ Γεωργίου πριν τα δραματικά ΤΕΥΟ-
νότα του Αυγούστου που απέδειξαν και
στοὺς πλέον δύσπιστους ότι ο κυπριακὸς
ελληνισμός εἶναι εδώ.

Το βιβλίο, ένα μυθιστόρημα πολιτικής
(επαναστατικής) φαντασίας, αναφέρεται
στην επανάσταση µιας μικρής πολης (Π
µικρή µας πόλπ) ως απαρχή της απελεύ-
θέρωσηςτης κατεχόμενης χώρας.

Το µυθιστόρηµα του Τάκη Γεωργίου
εκφράζει τῃπν αγωνία ενὸς δρώντος Και
αγωνιώντος Κυπρίου που προσπαθεί να
πείσει τον εαυτό τος, τους Κύπριους της
ιδιαίτερης πατρίδας τοῦ, ὀλο τον ελλ-
νισμὀ στα δήσκολα χρόνια που ακολούθῃ-
σαν τπΥ πεγάλπ ἧττα του 14, ότιπ Κύπρος
µπορεί να απελευθερωθεί, Την αγωνία τοῦ
και ΤΠΥ πίστη του ταν σιπρἰζει σε καθε
σελίδα του μυθιστορήματος και µε τους
όροης βέβαια το καλλιτεχνικοή δηµιοαρ-
Τήµατος. Ἡ πίστη στη δυνατότητα της απε-
λεπθέρωσης έχει τΏΥ θεµελίωσα της στου
Τάκπ Γεωργίου στην ανθρώπινη θέληση
για ελευθερία. Ιδού πως χαρακτηριστικά
αναδεικνύει σε ὅσο γραμμές αυτή τοῦ την
πίστη: ...στπν «πετυχημένη λεζάντα της
φωτογραφίας ποπ έγραφε: ᾿Μπορέσαμε
γιατί θέλαµε΄, Το κείµενο της διακήρυξης
άρχιζε µε τις λέξεις, ᾿Μπορούμε γιατί
θέλουμε’. ,..(σελίδα 941).

Και εἶναι πράγματι ἑνα εἶδος δικαίώ-

΄. σπς του µυθιστορήµατος, ο απροσµέτρπτος
' πρωισμός των Κυπρίων πρώων Ίσαακ και

Σολωμού που έφερε το αἵτημα της απε-
λευθέρωσης της Κύπρου στο προσκήνιο,
Ἰπόρεσαν γιατί πθελαν.

Ἡ ἐκφρασπ αυτής της αγωνίας του
συγγραφέα ΜΠΥ φανταστείτε (το ξανατο-
πίζουµε) ότι γίνεται µε παραχωρήσεις ως
προς τους κανόνεςτου μυθιστορήματος. Η
Ἱστορία αναφέρεται αὀριστα στην σύγαχρο-
ση εποχη, π µικρή πόλη δεν έχει σύγκε-
κριμένη χωρική ταυτότητα, οἱ πρωες εἶναι
αγνώστου εθνικότητας, Και εἶναι της φα-
υτασίας του αναγνώστπ να βρει εθνικότη-
τα, χώρο και εποχη. Το µυθιστόρηµα

διαβάζεται απνευστἰ, Αν και ελάχιστες
φορές ο συγγραφέας παρασύρεται απὀ
τον οἶστρο µιας απέραντης φαντασίας, το
κύριο στοιχείο εἶναι π πειθαρχία στην

ἝἍλκηςτ ΓΕωΡΓγιον

ὦ τοικῶς τών
ΜΕΛΑΝΜΟΛΟΧΕΙ(ΟΥΝ.

λα

δόµπσηπ των επεισοδίων και των πρώων.
Το μυθιστόρημα παράγει µια τρομακτική
συγκίνηση. Καταφέργει ο Τάκης Γεωργίου
να ανασύρει απὀ το ελληνικό υποσυνεί-
ὅπτο καταπληκτικές μνήμες, ξεκασµένες
επιθυμίες, δυνατότητες εγὸς πανάρχαιου
έθνους χωρίς να αναφέρεται ευθέως σ᾿
αυτό.

Ο συγγραφέας καταφέρνει να ὅπ-
µιουργήσει αυτή την συγκίνηση µε την
οργάνωση, την εκτύλιξη το" μύθου (ή
Μάλλον των πολλών συμβαινόντων) στα
πλαίσια µιας καθημερινής πραγµατικοτή-
τας ποῦ υπήρχε στον ελληνισμό μόλις χτες
και ίσως Ιπάρχει ακόµα στην Κύπρο καισε
άλλες περιοχές τοῦ ελληνισμού. Είναι ο
προ τηλεοράσεως, ο κοινοπκός τροπος
βίου, ο ελληνικός, δικός µαςποή, εγώ έχει
τοπική οντότητα εἶναι ανοικτὸς στο ταξίδι,
στις αλλπλοεπιδράσεις, στους ἔρωτες και
στις Ιδέες πού έρχονται απὀ τον σύνολο
κόσμο, ο καθηµερινός πολιτισμός µας ποῦ

ακόµα αντιστέκεται, που ακόµα επιμένει |

καιπου ο Τάκης Γεωργίου τού αναδεικνύει
µε απαράμιλλο τρόπο στο μυθιστόρημά
του, που άλλωστε έκειτον συμβολικό τίτλο
Ο τοίχος (τῃς εποχής) των µελανοδο-
χείων.

Είναι π ζωή στην µικρή µας πόλπ µε τα
εξαίσια συµβαίνοντα, Με τοῖς ἥρωες τῃς
καθημερινής ζωής, µε τους αγθρώπους
που οπειρείονται, που σπουδάζοιν και
ταξιδεύουν, που ερωτεύονται, ποι συγκι-
γούν όχι µόνο τους οµοεθγείς αλλά και τα
ελεύθερα πνεύματα ὀπου Της, Στην επα-
νάσταση του Τάκη Γεωργίου, παρά τοῦ
εθνικὀ της χαρακτήρα, οἱ πρωες δεν είναι
µόνο µιας εθνικότητας...

Ο Τάκτς Γεωργίου κάνει ἴσως το κα-
λύτερο ελλπνικό µυθιστόρηµα των τελευ-
ταίων χρόνων (τουλάχιστον απὀ αυτά ποὺ
έχω διαβάσει). Δικαιούται χωρίς καμία
αμφιβολία της πανελλήνιας αναγνώρισης.

Πικαιούται επίσης αυτό το µυθιστόρηµα
να θεωρηθεί -το γεγονὸς ὁτι αναφέρεται
σε µια εθνική επανάστασπ καθόλου δεν το
εμποδίζει- ότι δεν μένει µόνο στον δικό
µας εθνικό ορίζοντα ἀλλά εισέρχεται στα
Ἐνδιαφέροντα των λαών της ευρύτερης
περιοχής µας, Γεγονός που σπάνια υπάρ-
χει στα ελληνικά μυθιστορήματα. Ἂν και
αναφέροντα! σε άλλα, κυρίως κοιπωνικά,
θέµατα, διατηρούν µια εσωστρεφεια. Ο
τοίχος των Μελανοδοκείων αντίθετα έχει
οικουµενικὲς προεκτάσεις.

Υ,Τ. Ο Τάκης Γεωργίου εἶναι εκτός απὀ
μυθιστοριογράφος σημαντικός επιστήµο-
νας (γυναικολόγος) και πολιτπκός και
κοινωνικόςπαράγονταστης μεγαλονήσουῦ.
Είναι απὀ εκείνους τους λίγους ίσε Ἑλλα-
δα και Κύπρο) που κυιρίως τα δύσκολα
εικοσιδύο ακρόνια της Κατοχής και της
σιωπής (αλλά και στην εποχη τοῦ ΕΘΥΙΚΟ-
απελευθερωτικού αγώνα) ἔµειγενα φυλά-
ει θερμοπύλες. Είμαι πολύ τυχερόςπου µε
πμάει µε την φιλία τοῦ.

Δπμήτρης Καλουδιώτης

Όταν, το 1974, η Τουρχία Ἐεχίνη-
σε κατά του Ελληνισμού, για πρώ-
τη φορά µετά το ᾿22.τον νέο κύκλο
επἐχτασῆς τής στην Κύπρο, οι
αντιδράσεις των Ελλαδιτών υπήρ-
Ἑαν πρακτικά ανύπαρητες,

Η ἴδια αυτή ανυπαρξία αντι-
ὁράσεων χαρακτηρίζει όλα τα
στρώματα του ελλαδιμού πράτους,
απὀ τις κυβερνήσεις µέχρι τον
απλό πολίτη, σ᾿ όλη αυτή την
περίοδο, σταθμός της οποίας -και
όχι το τέλος- υπήρξε ο τερµατι-
σμός της ελληνικής κυριαρχίας
στα Ίμια τον Ιανουάριο του 1996.

Η συνεπής και αξιοπιστη ιµπε-
θιαλιστική πολιτική τῆς Τουρχίας
έσυρε του Ἐλληνες -χαι όχι μόνο
τις Ἀνβερνήσεις, αφού είναι αυτές
που αξίζουμε γα ἐχουμε- στην
αποδοχἡ της ἐμµπραπτης αμφισβή-
τήησης του εναέριου χώρου µας,
στην παραίτηση απὀ το δικαίωµα
της επέµτασης των χὠρικών µας
υδάτων στα δώδεκα ν.μ., στην
παράδοση στο έλεος των γενοντό-
γων φασιστών της Άγκυρας των
Πολιτών, Ιμβρίων, Τενέδιων, στην
εκχώρηση στους Τούρκους των
κυριαρχιμών µας δικαιωμάτων
στο Αιγαίο..., Χι ο κατάλογος δεν
έχει τέλος.

Η δολοφονία των παιδιών µας
στην Κύπρο ὁημιούργησε ένα
πρόσκαιρο Ἀλίμα συγκινησιακῆς
φόρτισης το οποίο ξεφούσκωσε
αμέσως μετά, επιβεβαιώνοντας
αὐτοὺς ποὺ πιστεύοῦν ότι Ἆι αυτοί
οι ήρωες χάθηκαν χωρίς η θυσία
τοὺς να πιάσει άµεσα τόπο. Αντί-
θετα, τις ἶδιες ακριβώς ἡμέρες, η
προσάραξη τῆς τουρχικῆς φρεγά-
τας στην Κω κατέδειξετο μέγεθος
της αφασίας µας, αφού ϱ μόνος
προβληματισμός µας ήταν αν θᾳ
την αποκολλήσουν ελληνικά ἡ
τουρχικά ουμουλκά: Οὐτε µια
στιγµή δεν έγινε η σκέψη να ερει-
νηθούν τουλάχιστον οι συνθήκες
προσάραξης, ώστε τυχόν διαπί-
στωση αβλαβούς διέλευσης να
είναι αποτέλεσµα δικών µας ος
νών και ὁχι να υπακούσουµε εξ
ανάγκης Ἆαι αδυναμίας στις γε-
κοίες δικαιολογίες των Τούρκων.

Λεν μπαίνει πια θέµα µετατρο-
πής της Ελλάδας σε τουρκικό
προτεχτοράτο, Αυτό έχει δη γ-
γει. Οι Τούρκοι ορίζουν το εὖρος
των χωριπών µας υδάτων, ὑπερί-
πτανται πια Ἆαι των χερσαίων
εδαφών µας ανενόχλητοι, και το
μέλημα του υπουργείου Εθνικῆς
Αμύνης είναι να µην ὀημοσιο-
ποιούνται τα στοιχεία των παρα-
βιάσεων αυτών.

ο προβληματισμός πια έχει

μεταφερθεί στο µέγεβος των Ὁπο-
χωρήσεων., αφού η αναγκαιότητα
αυτών θεωρείται δεδομένη. Κι
αυτή είναι η πρώτη μεγάλη νίκη
τν Τούρκων. Μας έχουν πείσει
για την ἤττα µας κι εμείς το έχουµε
αποδεχθεί βουβά, σχεδόν µε ανα-
πούφιση. γιατί έτσι. πιστεύουν οι
κοσμµοπολίτες διανοούμενοί µας
ναι οἱ πυβεργήτες μας, ὃε θα
χρειαστεί καν να πολεμῆσουμε.
Απλώς θα παραδώσουµε ὅτι µας
ζητηθεί, εωελπιστώντας η καλή
διαγώγή µας να µετριάσει τη βου-
λιµία των Τούρκων.

Βέβαια το αντίθετο θα γίνει. Ἡ
υποχωρητικότητά µας εἶναι αυτή
που µας οδηγεί στον πόλεμο, αφού
ανοίγει την ὀρεξη των Τούρκων σε
απαιτήσεις που δε θα εἶναι ὄυνα-
τὸ ακόµα και εμείς να (µανοποι-
ήσουμε. Έτσι, η χώρα σέρνεται
πια στον πόλεμο, δίχως πολεμική
βιομηχανία, την οποία διέλυσαν

Αθήνα, Τρίτη 13 Αυγούστου 1996

οι προηγούμενες κυβερνήσεις και
δίχως προοπτική νίκης,

Η προοπτική αυτή δεν στενο-
χωρεί ιδιαίτερα την κυβέρνηση
και τους κονδυλοφόρους µας. Η
Τουρχία έχει ἠδη βρει στο πρόσω-
πο του Λεωνίδα Κύρκου ένα συ-
γεπή υπερασπιστή της συνεχμε-
τάλλευσης του Αιγαίου. 0 Συνα-
σπισμός, οι Αμερικάνοι ναι οι
Τούρκοι αντιτίθενται επίσης στο
εγιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδας-
Κύπρου, το οποίο δεν φαίνεται να
έχει έρεισµα και στην ευνουχισµέ-
γη κοινή γνώµη, η οποία αγνοεί

ότι το Ἠάστος υλοποίησης του
δόγματος έχει αναλάβει η Κύ-
προς, ενισχύοντας έτσι τις ελλα-
δικές ένοπλες δυνάμεις, Κι αν οι
µοσχαναθρεμμµένοι. διανοούμενοί
μας είναι ανίκανοι να δουν ότι οι
Κύπριοι και Ελλαδίτες είναι ένας
λαῦς, θεωρώντας τους Κύπριους
αλλοεθνείς, ας υποστηρίξουν το
ενιαίο αμυντικό δόγμα ὡς εφαρ-
μογή διεθνιστικής αλληλεγγύης
προς ξένο κράτος ποι! έχει δεχτεί
επίθεση και κατο χή τμήματός του
από ιμπεριαλιστ ικἠ δύναμη!
Ἐπειτονιστεί επαρκώς σα αυτό

πρυθτή (πθ! Π

σχόλια

ροι πρώτοι αντίπαλοί της εἶναι η
Ελλάδα και η Συρία. Έτσι λοιπόν,
ϱ πόλεμος είναι ίσως επί Βύραις
άµεσα, πολλοί υποστηρίζουν μετὰ
τις αμερικάνικες εκλογές και ποιν
γα εκπγεύσει ο χρόνος πρώθυ-
πουργίαςτου Ερμµπακάν, ο οποιος
θα αποτελέσει το ισλαμικό άλλοθι
των Τούρκων, Περιμένουμε άραγε
µοιρολατριχκά εκατό χρόνια αργό-
τερα, το μαύρο Ὁτ του δικοῦ µας
αιώνα;

Ανεξάρτητα απὀ την έκβαση
του επερχόµενου πολέμου. έχουμε
ἠδη εκκρεμότητες µε τους Τους-

του Μανώλη Δεληγιαννάκη- Χυτήρογλοιυ

το περιοδικό ότι το δίλημμα στις
σχέσεις µε την Τουρκία δεν είναι
"πόλεμος ἡ ειρήνη”, αλλά "αντί-
σταση ἡ υποταγή". Επί πλέον, η
υποταγή πάει χέρι χέρι µε τον
πόλεμο, ενώ η έγκαιρη αντίσταση
στις ὅποιες επιβουλές της Τους-
κίας θα μπορούσε ἰσως Χαι να τον
απομακρύνει. Γιατί πια σφινοὶ-

λω σφοδρά αν μπορεί να το κάνει.
Τα χρονικά περιθώρια είναι τόσο
στενά και η αδράνειά ας τόσο
μεγάλη. που είναιπια ελάχιστος ο
χρόνος για τη διαµόρφωση ἅπο-
τρεπτικῆς πολιτικῆς ακόµα χι αν
υπάρξει λαϊκή αφύπνιση. Ἁλλωσ-
στε χαι τώρα, τα εισηγούµενα
εξοπλιστικἀ προγράµµατα αφο-
ρούν εισαγωγές όπλων και ὁχι
δημιουργία πολεμικής βιοµηχα-
γίας.

Η Τουρκία εἶναι έτοιμη να
ξεπινῆσει µια σειρά πολέμων µε
τους γείτονές της και οι πιθανότε-

πους στην Κύπρο, στα Ίμια, στην
Ἴμβρο και Τένεδο, στη Μικρασια,
τον Πόντο και την Ανατολική
Θράκη. Από χρόνια έχουµε το
δίληµµα αντίσταση ἡ υποταγή.
στο οποίο µέχρι τώρα έχομε ᾱ-
παντήσει µόνο υποτασσόμενοι,
και πιθανόν έτσι θα συνεχίσουμε.
Το Ἠράτος των Αθηνών αυτό επι-
τάσσει,

Για να υπάρξει µια αφύπνιση
από το λήθαργο του λαού µας θα
πρέπει να υποστούμµε και νέο τυ-
χὀν ακρωτηριασμό µας; Έχουμε
το ιστορικὀ παράδειγµα του τί
ακολούθησε το 971. Κι αν αὐτὸ
γίνει, τότετο µόγο εὐκολο θα εἶναι
γα απαντήσουμε, ἑστω και
καθυστερημένα. Γιατί τις δυνατύ-
τητες τις έχουµε, µόνο η βούληση
μας λείπει, Κι ένας συγειδητοποι-
ἡημένος λαός, και τις πυβερνήσεις
τῶν γραικύλων θᾳ αποτινάξει, και
στο προβοκατόρικο δίληµµα "πό-
λεμος ἡ ειρήνη! "θᾳ απαντήσει όχι
στην ειρήνη τῶν γεχροταφείων".
Την ανάλογη θέση την έχουµε
υποστηρίξει µε συνέπεια και σε
ἀλλους χώρους, ήδη απὀ τότεπου
οι προκάτοχοι του Σύνασπισμοῦ
μαζί µε τις δεξιές και παπανδρεῖ-
πες κυβερνήσεις μιλούσαν για Ἱ-
κοινωνική ειρήνη”, ώστε να πα-
γιώσουν το ὀυαμεγές Ἠλίμα πια
τους εργαζόμενους που επιβαλλο0-
ταν, και τα κατάφεραν. Η τόσο
φορτισμένη χρονολογία του ο).
απέχει πια μόνο λίγους µήνες. Ας
ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί να
θέσουµετο στοίχηµα ἵιατο εαν δα
το ακολουθήσει και ένα αντίστοι-
χο πιό "ι